«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّکَاةِ وَکَانُوا لَنَا عَابِدِینَ»
یعنی؛ ما آن‌ها را امام قرار دادیم که به «امر» ما هدایت می‌کنند و «فعل خیر» و «اقامه نماز» و «ایتاء زکات» را به آن‌ها وَحی کردیم، چراکه آن‌ها بندگان عبادت‌گر ما بودند. سوره انبیاء، آیه73.
صاحب تفسیر قیّم المیزان می‌فرماید: فعل خیر و اقامه نماز و ایتاء زکات را به آن‌ها وَحی کرد، نفرمود نماز بخوانید، بلکه نماز خواندن را به آن‌ها وَحی فرمود و لذا نماز آن‌ها همان وَحی الهی است، و این است که می‌گوییم امامان عین نماز‌ند و هر نمازی با اتصال به عین نماز، معنی حقیقی خود را پیدا می‌کند.
زیارت آل یس/استاد اصغر طاهر زاده