الذِّکرُ الخَفِیُّ
الکتاب
«وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْاصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَـفِلِینَ»
الحدیث
الإمام الباقر أو الإمام الصادق علیهماالسلام : لا یَکتُبُ المَلَکُ إلّا ما سَمِعَ ، وقالَ اللّه ُ عز و جل : «وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً» فَلا یَعلَمُ ثَوابَ ذلِکَ الذِّکرِ فی نَفسِ الرَّجُلِ غَیرُ اللّه ِ عز و جللِعَظَمَتِهِ .
الأمالی للطوسی عن أبی ذرّ : قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : یا أباذَرٍّ ، اُذکُرِ اللّه َ ذِکرا خامِلاً . قُلتُ : یا رَسولَ اللّه ِ ، مَا الذِّکرُ الخامِلُ؟ قالَ : الذِّکرُ الخَفِیُّ .
رسول اللّه صلى الله علیه و آله : خَیرُ الذِّکرِ الخَفِیُّ .
عنه صلى الله علیه و آله : الذِّکرُ الَّذی لا یَسمَعُهُ الحَفَظَةُ یَزیدُ عَلَى الذِّکرِ الَّذی یَسمَعُهُ الحَفَظَةُ سَبعینَ ضِعفا
عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ أولِیاءَ اللّه ِ سَکَتوا فَکانَ سُکوتُهُم ذِکرا ، ونَظَروا فَکانَ نَظَرُهُم عِبَرةً ، ونَطَقوا فَکانَ نُطقُهُم حِکمَةً .
الإمام علیّ علیه السلام ـ فی صِفَةِ المُؤمِنِ ـ: حُزنُهُ فی قَلبِهِ ، وبِشرُهُ فی وَجهِهِ . . . قَلبُهُ بِذِکرِ اللّه ِ مَعمورٌ .
ج ـ یاد کردن نهانى
قرآن
«و در دل خویش، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ، با زارى و ترس و بى صداى بلند، یاد کن و از غافلان مباش» .
حدیث
امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام : فرشته ، جز آنچه را مى شنود ، نمى نویسد ، و خداوند عز و جلفرموده است : «و پروردگارت را در دل خویش با زارى و ترس ، یاد کن» . پس [اندازه] پاداش این یاد کردن درونىِ آدمى را به خاطر عظمتى که دارد ، کسى جز خداوند عز و جل نمى داند .
الأمالى ، طوسى ـ به نقل از ابو ذر ـ: پیامبر خدا فرمود : «اى ابو ذر! خدا را با یاد خامل ، یاد کن» . گفتم : یاد خامل چیست؟ فرمود : «یاد کردن نهانى» .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بهترین یاد کردن [از خدا] ، یاد کردن نهانى است .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : یاد کردن نهانى [از خدا] که [حتّى] فرشتگان نگهبان [انسان] ، آن را نشنوند ، هفتاد بار بهتر از آن یاد کردنى است که فرشتگان نگهبان بشنوند .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اولیاى خدا ، سکوت مى کنند و سکوتشان یاد [خدا] است ، و مى نگرند و نگریستنشان توأم با عبرت آموختن است ، و سخن مى گویند و سخنشان حکمت است .
.امام على علیه السلام ـ در توصیف مؤمن ـ: اندوه او در دلش است و شادى او در چهره اش ... . دل او به یاد خدا ، آباد است .
منابع :http://lib.eshia.ir/27300/1/54