دوای نفهمی

 عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ ع 

قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ مَجْدُورٍ أَصَابَتْهُ جَنَابَهٌ فَغَسّلُوهُ فَمَاتَ قَالَ قَتَلُوهُ أَلّا سَأَلُوا فَإِنّ دَوَاءَ الْعِیّ السّؤَالُ

یکی از اصحاب گوید:

 از امام صادق علیه السلام پرسیدم که مردی آبله دار جنب شده بود او را غسل دادند و مرد،

 فرمود: او را کشتند! چرا نپرسیدند، همانا دوای نفهمی پرسش است.

اصول کافی جلد 1 ص :49 روایه: 1