در مصباح کفعمى آمده:بعد از نمازها سه مرتبه بگو:
اُعیذُ نَفْسى وَ دینى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اِخْوانى فى دینى وَ
ما رَزَقَنى رَبّى وَ خَواتیمَ عَمَلى وَ مَنْ یَعْنینى اَمْرُهُ بِاللّهِ الْواحِدِ الاْحَدِ
الصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ
شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى الْعُقَدِ
وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ وَ بِرَبِّ النّاسِ مَلِکِ النّاسِ اِلهِ النّاسِ مِنْ
شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ الَّذى یُوَسْوِسُ فى صُدُورِ النّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ
النّاسِ.
خودم و دینم و خانواده و ثروتم و فرزند و برادران دینی ام و آنچه را پروردگارمروزیم نموده و سرانجام کارم و هرکس که سرپرستى او به دست من است،همه و همه را در پناه خداى یگانه و یکتاى بی نیاز قرار میدهم،خدایى که نزاده است و زاییده نشده است و کسى همتاى او نیست،و(پناه میبرم)به آفریدگار سپیده دم از شر آنچه آفرید و از شر شب تاریکآنگاه که درآید و از شر زنان ساحر دهنده در گرهها و از شر حسود زمانى که حسد ورزد و پناه میبرمبه پروردگار آدمیان،فرمانرواى آدمیان،معبود آدمیان،از شر شیطان مرموزى که در سینه هاى مردمان وسوسهمیکند،چه شیطان جنى و چه شیطان انسى.
برخی فوایداین دعا:حفاظت خودوخانواده ومال وفرزندوبرادران دینی-عاقبت به خیری+رفع بلاوشر-رفع حسود-رفع وسوسه و...
این حرز از کتاب«مهج الدعوات»و«مجتنى»که هر دو از نوشتههاى رضى الدین سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده
بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا حَىُّ یا قَیُّومُ
بِرَحْمَتِکَ اَسْتَغیثُ
فَاَغِثْنى
وَلا تَکِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَیْنِ اَبَداً
وَ اَصْلِحْ لى شَاْنى کُلَّهُ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است،اى زنده،اى پاینده،به رحمتت فریادرسى مىطلبم،پس به فریادم برس،و مرا هرگز چشمبرهمنهادنى به خود وامگذار،و همه کارهایم را اصلاح فرما.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمن ِالرَّحیمِ
بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ
سَدَدْتُ اَفْواهَ الْجِنِّ وَالاِنْسِ وَالشَّیاطینِ وَالسَّحَرَةِوَالاَبالِسَةِ مِنَ الجِنِّ وَالاِنْسِ
وَالسَّلاطینِ وَ مَنْ یَلُوذُ بِهِمْ
بِاللَّهِ الْعِزیزِ الاَعَزِّ وَ بِاللَّهِ الْکَبیرِ الاَکْبَرِ
بِسْمِ اللَّهِ الظّاهِرِ الْباطِنِ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ
الَّذى اءقامَ بِهِ السَّمواتِ وَالاَرْضَ
ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ بِما ظَلَمُوا فَهُمْ لایَنْطِقُونَ قالَ
اخْسَؤُا فیها وَلاتُکَلِّمُونِ ،
وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَىِّ الْقَیُّومِ
وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً
وَ خَشَعَتِ الاَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ اِلاّ هَمْساً
وَ جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ اَکِنَّةً اَنْ یَفْقَهُوهُ وَ فى اذانِهِمْ وَقْراً
وَ اِذا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِى الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى اَدْبارِهِمْ نُفُوراً
وَ اِذاقَرَاْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً
وَ جَعَلْنامِنْ بَیْنِ اَیْدِیهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهمْ سَدّاً فَاَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لایُبْصِرُونَ
اَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلى اَفْواهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنا اَیْدیهِمْ فَهُمْ لایَنْطِقُونَ
لَوْ اَنْفَقْتَ ما فِى الاَرْضِ جَمیعاً ما اَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ
وَلکِنَّ اللَّهَ اَلَّفَ بَیْنَهُمْ اِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ
وَ صَلّىَ اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است،به نام خدا و به خدا،دهانهاى جنّ،و انس و شیاطین و جادوگران و ابلیسان از جنّ و انس و پادشاهان و هرکه به آنها پناه مىبرند بستم به خداى عزیز عزیزتر و به خداىبزرگ بزرگتر،به نام خداى ظاهر باطن مستور محفوظ که بر پا کرد به آن آسمانها و زمین را،سپس بر عرش مستولى شد،به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است،عذاب بر آنان واقع شد،به خاطر ستمى که روا داشتند،پس آنان سخن نمىگویند.به آنان گفت همچون سگ در دوزخ دور شوید وسخن نگویید،
و فروتن شد چهرهها براى آن زنده پاینده.و به تحقیق محروم شد آنکه بار ستم به دوش کشید،آهسته شد صداها در برابر خدا،پس نشنوى مگر صدایىپنهان و بر قلوب کافران پرده نهادیم،بازدارنده از اینکه قرآن را بفهمند،و در گوشهایشان سنگینى،زمانى که پروردگارت را در قرآن به تنهایى یاد کنى،به خاطر رمیدگى از حق روى به پشت بازگردانند،زمانى که قرآن بخوانى،بین تو و آنانکهایمان به آخرت ندارند،پرده پوشیدهاى قرار مىدهیم،و از پیش رویشان،سدّى و از پشت سرشان سدّ مىگذاریم،پس آنان را پوشانیدم،در نتیجه حق را نمىبینند،امروز بر دهانهایشان مهر مىزنیم،و دستهایشان با ما سخن گویند،پس خود آنان سخن نگویند،اگر همه آنچه در زمین خرج مىکردى،نمىتوانستى بین دلهایشان الفت پدید آورى ولى خدا میان آنان الفت برقرار کرد،به درستى که او عزیز و حکیم است،و درود خدا بر محمّد و خاندان پاکش.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا خالِقَ الْخَلْقِ وَ یا باسِطَ الرِّزْقِ
وَ یا فالِقَ الْحَبِّ وَ یا بارِئَ النَّسَمِ
وَ مُحْیِىَ الْمَوْتى وَ مُمیتَ الاَحْیآءِ
وَ دائِمَ الثَّباتِ وَ مُخْرِجَ النَّباتِ
اِفعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ
وَ لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ
وَ اَنْتَ اَهْلُ التَّقْوى وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ
یا نورُ یا بُرهان
یا مُبینُ یا مُنیر،
یا ربِّ اکفِنى الشُّرور،
و آفاتِ الدُّهور،
و اَساَلُکَ النَّجاة
یَومَ یُنفَخَ فِى الصُّور
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا عَزیزَ الْعِزِّ فى عِزِّهِ ما اَعَزَّ عَزیزَ الْعِزِّ فى عِزِّهِ
یا عَزیزُ اَعِزَّنى بِعِزِّکَ
وَ اَیِّدنى بِنَصْرِکَ
وَادْفَعْ عَنّى هَمَزاتِ الشَّیاطینِ
وَادْفَعْ عَنّى بِدَفْعِکَ
وَامْنَعْ عَنّى بِصُنْعِکَ
وَاجْعَلْنى مِنْ خِیارِ خَلْقِکَ
یا واحِدُ یا اَحَدُ یا فَرْدُ یا صَمَدُ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است،اى که عزّتش عزیز در عزّتش،چه عزیز است آنکه عزّتش عزیز است در عزّتش،اى عزیز،عزیزم گردان به عزّتت،و تأییدم کن به یارىات،و وسوسههاىشیطان را از من دور کن،و دفاع کن از من به دفاعت،و بازدار از من به کردارت،و مرا از خوبان بندگانت گردان،اى یگانه،اى یکتا،اى تنها،اى بىنیاز.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا عُدَّتى عِنْدَ شِدَّتى
وَ یا غَوْثى عِنْدَ کُرْبَتى
وَ یا مُونِسى عِنْدَ وَحْدَتى
اُحْرُسْنى بِعَیْنِکَ الَّتى لاَتَنامُ
وَاکْنُفْنى بِرُکْنِکَ الَّذى لا یُرامُ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است اى توشه ام در سختى،و اى پناهم در گرفتارى،و اى مونسم در تنهایى،به دیدهات که نمىخوابد از من نگهبانى کن،و در کنف رکنت که قصد آن نمىشود مرا بگیر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا مالِکَ الرِّقابِ
وَ یا هازِمَ الاَحْزابِ
یا مُفْتِّحَ الاَبْوابِ
یا مُسَبِّبَ الاَسْبابِ
سَبِّبْ لَنا سَبَاً لا نَسْتَطیعُ لَهُ طَلَباً
بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلى آلِهِ اَجْمَعینَ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاشهمیشگى است،اى مالک بندگان،اى فرارىدهنده گروههاى کفر،اى گشاینده درها،اى فراهم کننده علتها، براى ما سببى فراهم کن که یاراى جستنش را نداریم،به حق لا اله الا اللّه محمّد رسول اللّه درود خدا بر او و بر همه خاندانش.
اَللّهُمَّ مَنْ اَوى اِلى مَاْوىً فَاَنْتَ مَاْواىَ
وَ مَنْ لَجَاءَ اِلى مَلْجَاءٍ فَاَنْتَ مَلْجَاْى
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَاسْمَعْ نِدائى وَ اَجِبْ دُعائى
وَاجْعَلْ مَآبى عِنْدَکَ وَ مَثْواىَ
وَاحْرُسْنى فى بَلْواىَ مِنِ افْتِتانِ الاِمْتِحانِ
وَ لَمَّةِ الشَّیْطانِ
بِعَظَمَتِکَ الَّتى لا یَشُوبُها وَلَعُ نَفْسٍ بِتَفْتینٍ
وَ لا وارِدُ طَیْفٍ بِتَظْنینِ
وَلا یَلُمُّ بِها فَرَحٌ
حَتّى تَقْلِبَنى اِلَیْکَ بِاِرادَتِکَ غَیْرَ ظَنینٍ
وَلامَظْنُونٍ وَلا مُرابٍ وَ لا مُرْتابٍ
اِنَّکَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ
خدایا هر که جاى گرفت به جایگاهى،پس تویى جایگاه من، و هر که پناه گرفت به پناهگاهى،پس تویى پناهگاه من،خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و فریادم را بشنو،و دعایم را اجابت کن،و بازگشتم،و اقامتگاهم را نزد خود قرار ده،و مرا در آزمونم،از ساقطشدن در آزمایش و پیوستن به یارانشیطان پاسم بدار،به حق عظمتت که با آن طمع شخصى به فتنهگرى در نیامیزد،و نه درآید به آن خاطره خوابى با بدگمانى،و نه تماس گیرد با آن شادى بیرون از حد،تا مرا با ارادهات به سوى خود باز مىگردانیظ نه متهم و نه مظنون،نه بدگمان و نه مشکوک به درستى که تو مهربانترین مهربانانى.
سیّد ابن طاووس قنوتهاى ائمه را در کتاب«مهج الدعوات»گرد آورده،چونطولانى بودند،من به همین یک قنوت اکتفا کردم.
دعاى به تجربه آمده:از انس روایت شده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود:هرکه این دعا را در هر صبح و شام بخواند،حق تعالىچهار فرشته بر او بگمارد،که او را از پیشرو و پشت سر و جانب راست و طرف چپ حفظ کنند،و در امان خداى عزّ و جلّ باشد،و اگر آفریدگان از جنّ و انس بکوشند که بر او زیاین برسانند توفیق نیابند،و آن دعا این است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
بِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الاَْسْماءِ
بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّمآءِ
بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ
بِسْمِ اللَّهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ
بِسْمِ اللَّهِ عَلى قَلْبى وَ نَفْسى
بِسْمِ اللَّهِ عَلى دینى وَ عَقْلى
بِسْمِ اللَّهِ عَلى اَهْلى وَ مالى
بِسْمِ اللَّهِ عَلى ما اَعْطانى رَبّى
بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ
وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ
اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً
اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُکَ وَ جَلَّ ثَناؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْرُکَ
اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسى
وَ منْ شَرِّ کُلِّ سُلْطانٍ شَدیدٍ
وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطانٍ مَریدٍ
وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ جَبّارٍ عَنیدٍ
وَ مِنْ شَرِّ قَضآءِ السّوُءِ
وَ مِنْ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّکَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ
وَ اَنْتَ عَلى کُلِّشَىْءٍ حَفیظٌ
اِنَّ وَلِیِّىَ اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصّالِحینَ
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است،به نام خدا بهترین نامها،به نام خدا پروردگار زمین و آسمان،به نام خدا کهسمّى و دردى با نامش زیان نمىرساند،به نام خدا صبح کردم،و بر خدا توکلّ نمودم،به نامخدا بر دل و جانم،به نام خدا بر دین و عقلم،به نام خدا بر خاندان و دارایىامبه نام خدا بر آنچه پروردگارم به من بخشید،به نام خدا که نامش چیزى در زمین و آسمان زیان نمىرساند،و او شنواى داناست،خدا خدا پروردگار من است چیزى را شریک او نسازم،خدا بزرگتر است.خدا بزرگتر استو عزیزتر و عظیمتر از آنچه مىترسم و پرهیز مىکنم،عزیز است پناهندهات،بزرگ است ثنایت،و معبودى جز تو نیست،خدایا منبه تو پناه مىآورم،از شرّ خودم،و از شرّ هر سلطان سرسخت،و از شرّ هر شیطان ستمگر، و از شرّ هر سرکش لجباز،و از شرّ هر پیشآمد بد،و از شرّ هر جنبندهاى که تو گیرنده مهارش هستى، به درستى که تو بر راه استوارى،و بر هرچیز نگهبانى،به حق سرپرست من خداست که قرآن را نازل کرد، و او شایستگان را سرپرستى مىکند،پس اگر روى بگردانند بگو:خدا مرا بس است،معبودى جز او نیست،بر او توکلّ کردم،و او پروردگار عرش عظیم است.