امام على علیه السلام :
اَلْعَقْلُ شَجَرَةٌ
اَصْلُهَا التُّقى
وَ فَرْعُهَا الْحَیاءُ
وَ ثَمَرَتُهَا الْوَرَعُ
فَالتَّقْوى تَدعو اِلى خِصالٍ ثَلاثٍ:
اِلَى الْفِقْهِ فِى الدّینِ وَ الزُّهْدِ فِى الدُّنْیا وَ الاْنْقِطاعِ اِلَی اللّه ِ تَعالى
وَ الْحَیاءُ یَدْعو اِلى ثَلاثِ خِصالٍ:
اِلَى الْیَقینِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ التَّواضُعِ
وَالْوَرَعُ یَدْعو اِلى خِصالٍ ثَلاثٍ:
اِلى صِدْقِ اللِّسانِ وَ الْمُسارَعَةِ اِلَى الْبِرِّوَ تَرْکِ الشُّبُهاتِ؛
عقل، درختى است که ریشه آن تقوا، شاخه هایش حیاء و میوه آن، پارسایى است.تقوا به سه چیز دعوت مى کند: دین شناسى، بى رغبتى به دنیا و دل بستگى به خداوند، وحیا به سه چیز دعوت مى کند: یقین، خوش اخلاقى و تواضع، و پارسایى به سه چیزدعوت مى کند: راستگویى، سرعت و شتاب در نیکى ها و دورى از کارهاى شبهه ناک.[مواعظ العددیة، ص ۱۶۰]
