اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مَالٌ وَ لا بَنُونَ إِلا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلا وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَ الْأَقْدَامِ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَجْزِی وَالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَنْ وَالِدِهِ شَیْئا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئا وَ الْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ ، 

چکیده
در این مقاله سعی شده است به پرسش اساسی مسلمانان به ویژه قشر تحصیلکرده در مورد تعداد امامان و خلفای واقعی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از قرآن و سنت پاسخ‌گو باشیم به ویژه از آیه (ان عدّة الشهور عندالله اثنی عشر شهراً فی کتاب الله)؛ به یاری شواهد و قراین لفظی و عقلی و به کمک روایات دوازده امام را استنباط کرده و برای همه مسلمانها بازگو سازیم، چرا که اگر به نام آنها در متن قرآن تصریح می‌شد با تحریف و جایگزین ساختن اسامی دیگر اختلافات ویرانگری به وجود می‌آمد و بسا قرآن از حجیت و اعتبار ساقط می‌شد، چنان چه از فاطمه علیها السلام به کوثر تعبیر شده و از امام علی علیه السلام به قمر، وانگهی قرآن یک اعجاز ابدی است؛ محکماتی دارد و متشابهاتی و لطایفی و حقایقی و بطونی، تا مسلمانها در هر سطحی از نظر علمی و فلسفی و عرفانی باشند از آن بهره‌مند گردند. ما در خصوص تأویل آیه به منابع معتبر اهل سنت استدلال کردیم تا حقانیت مذهب اثنی‌عشر بهتر تثبیت گردد.
کلید‌واژه‌ها: ائمه دوازده‌گانه، ماه‌های حرام، تأویل، تفسیر، متشابهات، محکمات.

شیعیان، امیرالمؤمنین(ع) را امام اول خود و «واجب الاطاعه» می‌داند که توسط خداوند برای جانشینی پیامبر(ص) برگزیده شد و بارها توسط رسول خدا(ص) به مردم معرفی شد.

اما گاهی از جانب اهل سنت سؤال می‌شود که شیعیانی که امیرالمؤمنین(ع) را امام خود می‌دانند و معتقدند که رسول خدا(ص) ایشان را بارها به مردم معرفی کرد؛ آیا می‌توانند روایتی صحیح بیاورند که در آن رسول خدا(ص) امیرالمؤمنین(ع) را با لفظ «امام» خطاب کرده باشد. ما در این نوشتار ابتدا روایتی در همین زمینه از منابع اهل سنت نقل می‌کنیم و سپس به بررسی راویان آن می‌پردازیم.

«ابو نعیم اصفهانی» با سلسله سند خود از «عبدالله بن سعد» نقل می‌کند که رسول خدا(ص) فرمود: «هنگامی که در شب معراج به سدرة المنتهی رسیدم، خداوند به من درباره علی(ع) سه چیز وحی کرد: به راستی که او امام پرهیزگاران، بزرگ مسلمانان و جلودار روسفیدان به سوی بهشت سرشار از نعمت خداوند است».

بررسی سندی

یکی از راه‌های پی بردن به صحت یک روایت بررسی سندی آن است. در بررسی لازم است تا تمام روایان یک حدیث مورد بررسی قرار بگیرند تا معلوم شود که آن افراد راست‌گو هستند یا نه؟ ابو نعیم اصفهانی این روایت را با هشت واسطه از پیامبر اکرم(ص) نقل می‌کند؛ ما در این نوشتار با مراجعه به منابع رجالی اهل سنت به شرح حال این افراد نزد علمای رجال اهل سنت می‌پردازیم تا پس از روشن شدن وضعیت این راویان به درستی یا نادرستی این روایت حکم کنیم.

یکى دیگر از مسیحیان متاخر که قصیده در مدح حضرت على علیه السلام گفته است عبد المسیح انطاکى مصرى     مى ‏باشد ایشان قصیده ‏اى که 5595 بیت است در مدح اهل بیت گفته است، که موسم به قصیده علویه است، در اشعارش مى ‏گوید:

دلهاى نصارى هم به حب على شیفته شده است و بدوستى او سرود خوانى مى ‏کنند حتى اگر به دیرها و کشیش‏هاى مسیحى راه یابى خواهى دید که محبت على در دل آنها نشسته و به او عشق مى ‏ورزند. شما دلیران دیلم را بنگرید، وقتى در بحران جنگ فرو مى ‏روند مى ‏بینى همه به مرتضى پناه مى ‏برند و تصویر زیباى او را در شمشیرهاى خود نقش مى ‏کنند... »

الغدیرج3

در طول تاریخ اسلام از ملل دیگر افراد زیادى مثل وامق نصرانى در فضل اهل بیت ‏شعر سروده ‏اند و علاقه قلبى خود را نسبت‏ به اهل بیت اظهار داشته ‏اند، شاید براى ما تعجب باشد که چگونه یک فرد غیر مسلمان براى اهل بیت‏ شعر    مى‏ گوید و مدح مى ‏کند

جواب این سئوال را زینب ا اسحاق که خودش یک فرد مسیحى مى ‏باشد در قصیده خودش بیان کرده است. ایشان در قصیده ‏اى که مدح اهل بیت ‏سروده است (و علماء اهل سنت در کتب خود نقل کرده‏ اند) گوید:

یقولون ما بال النصارى تحبهم 

و اهل النهى من اعراب و اعاجم؟!

فقلت لهم انى لاحسب حبهم 

سرى فى قلوب الخلق حتى البهائم

برخى سئوال مى ‏کنند. براى چه مسیحیان و خردمندان عرب و عجم على و خاندانش را دوست دارند؟!

به آنها گفتم: من چنین مى ‏پندارم که محبت آنان در دل تمامى موجودات حتى حیوانات جاى گرفته است. الغدیرج3

یکى از غدیریه ‏های درمدح امیرالمومنین علی علیه السلام  متعلق به وامق نصرانى مى ‏باشد که از بزرگان و پیشوایان ارامنه در سده سوم هجرى مى ‏باشد، این شاعر در عین اینکه مسیحى است اشعار بسیار زیبائى در مدح اهل بیت علیهم السلام سروده است. در غدیریه ‏اش مى ‏گوید:

الیس بخم قد اقام محمد علیا

 باحضار الملاء فى المواسم.

فقال لهم: من کنت مولاه منکم

 فمولاکم بعدى على بن فاطم.

فقال الهى کن ولى ولیه

و عاد اعادیه على رغم راغم

مضمون اشعار این است: مگر محمد صلى الله علیهم و آله و سلم هنگام موسم حج در ملاء عمومى على را در میان جمعیت‏ بلند نکرد و به مردم گفت: هر کس که من مولاى او هستم، پس از من على پسر فاطمه (بنت اسد) مولاى اوست‏ سپس فرمود: خدایا دوستدار على را دوست‏بدار و با دشمنانش دشمن باش، هر چند موجب ناخشنودى دیگران باشد. الغدیرج3

مرحوم علامه محمد تقی جعفری در خاطره ای که مربوط به جمع برخی از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک است که پیرامون موضوع مهمی با عنوان «ارزش واقعی انسان به چیست» به بحث و تبادل نظر می پرداختند، می گوید: هنگامی که نوبت به بنده رسید، گفتم: اگر می خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می ورزد. 

دانشمندان و اهل فضیلت و عارفان و اهل فلسفه با همه فضایل و با همه دانش ارجمندشان آنچه از آن جلوه تام حق دریافت کرده اند در حجاب وجود خود و در آینه محدود نفسانیت خویش است و مولا (امیرالمومنین علی علیه السلام )غیر از آن است .

جرج جرداق درباره راز عدم نوشتن در باره شخصیت دیگری غیر از علی علیه السلام سخن می‌گوید و بیان می‌کند: عده‌ای از مردم کشورهای حوزه خلیج فارس و مصر به من پیشنهاد می‌کردند که مثلا در مورد عمر و یا دیگران بنویسم... اما من نپذیرفتم نه به این خاطر که بخواهم بگویم عمر و یا کس دیگری بد است نه اصلا اینطور نبود بلکه من پس از علی علیه اسلام کسی را شایسته نوشتن ندیدم و تصمیم گرفتم که جز در مورد علی(ع) ننویسم.

 ابن ابى‌الحدید یکی از شارحان معروفِ معتزلیِ نهج‌البلاغه  می‌گوید: «او پیشواى فصحاء و استاد بلغاء است و در شأن کلامش گفته‏ اند از سخن خدا فروتر و از سخن مردمان فراتر است و تمام فصحاء، فن خطابه و سخنورى را از سخنان و خطبه‌های او آموخته‌‏اند. براى اثبات درجه ‏اعلاى فصاحت و بلاغت او همین نهج‌البلاغه که من به شرحش اقدام می‌نمایم، کافى است که هیچ یک از فصحاى صحابه یک دهم آن، حتى نصف یک دهم آن را نمی‌‏توانند تدوین کنند.»

شیخ محمد عبدُه از علمای سنی مصری و شارح نهج‏‌البلاغه می ‏گوید: «همه‏ دانشمندان و آگاهان این زبان معتقدند، سخن علی(ع) بعد از کلام خداوند تعالی و پیامبرش، برترین و بلیغ‏‌ترین؛ در جوهر و مایه، پربارترین؛ در شیوه و سبک، بلندترین و در معنا، جامع‏‌ترین کلام است.»

نرسیسیان، از دانشمندان مسیحی  درباره علی(ع) چنین می‌گوید: «اگر این خطیب بزرگ (علی(ع)) در عصر ما هم اکنون بر منبر کوفه پا می ‏نهاد، می‏‌دیدید که مسجد کوفه با آن پهناوری‌اش از سران و بزرگان اروپا موج می‏زد، می‌‏آمدند تا از دریای سرریز دانشش، روحشان را سیراب کنند.»

لامنس مستشرق معروف بلژیکی هم در وصف عظمت امام(ع) چنین می‌نویسد: 

«برای عظمت علی(ع) همین بس که تمام اخبار و تواریخ علمی اسلامی، از او سرچشمه می‌گیرد. او حافظه و قوه شگفت‌انگیزی داشته است. همه علما و دانشمندان، اخبار احادیث خود را برای وثوق و اعتبار به او می‌رسانند. علمای اسلام از موافق و مخالف، از دوست و دشمن، مفتخرند که گفتار خود را به علی(ع) مستند دارند، چون گفتار او حجیت قطعی داشت و او باب مدینه علم بود و با روح کلی پیوستگی تام داشت.»

روکس عزیزی از ادیبان برجسته مسیحی می‌گوید: 

«اسلام در مسائل مختلف فقیه‌تر از علی(ع) را به خود ندیده است... علی(ع) عالم به تورات و انجیل و قرآن بود.»  

1. ابن ابی الحدید می‌گوید: 

«انّ سطراً واحداً من نهج البلاغه یساوی ألف سطر من کلام ابن نباته و هو الخطیب الفاضل الذی اتّفق الناس علی أنه أوحد عصره فی فنّه»؛[1] 

یک سطر از نهج البلاغه برابر با هزار سطر از کلام ابن نباته است که به اتفاق دانشمندان خطیبی فاضل و در فن خود یگانة عصر خویش بوده است. 


2. دکتر زکی مبارک می‌گوید: 

«لامفرّ من الإعتراف بإنّ نهج البلاغه له اصول و الّا فهو شاهد علی أن الشیعة کانوا من أقدر الناس علی صناعة الکلام البلیغ»؛[2] 

چاره‌ای نیست جز این که باید اعتراف کنیم نهج البلاغه اصالت دارد و از اصلی معتبر نقل شده است و گرنه باید بگوییم، شیعه تواناترین مردم جهان در ساختن کلام بلیغ است. 

وقتی از اسقف اعظم سابق روم ارتدوکس «الیاس چهارم» درباره برجسته ترین آثار ادبی مورد علاقه اش پرسیدند

 پاسخ داد: 

« قرآن و نهج البلاغه را دوست دارم.» 

مولوی دست گیری امیرالمؤمنین علیه السلام را در قصه راهنمایی زنی که کودکش بر روی ناودان رفته بود، چنین بیان می کند:

آیا می‌دانید که تسبیحاتی‌ داریم به نام تسبیحات امیرالمؤمنین علیه السلام که دارای‌ فضیلت بسیار است؟؟؟

کیفیت این تسبیحات: «بعد از هر نماز»
ده بار سبحان الله؛ ده بـار الحمـــدلله
ده بار اللـــه اکبـر؛ ده بار لا اله الا الله 

فضیلت این تسبیحات:
امیرالمؤمنین علیه السلام به براء بن عازب فرمودند:
آیا کاری‌ به تو یاد دهم که چون آن را انجام دهی‌، از اولیای‌ خدا خواهی‌ بود؟
عرض کرد: بله.
حضرت تسبیحات فوق را به او آموزش دادند و سپس فرمودند:
هر کس این تسبیحات را بعد از هر نماز بخواند، خدا هزار بلای‌ دنیوی‌ را از او دور می‌کند، که آسان ترین آن بازگشت از دین است؛ (دقت کنید امروز شبهه ها از چپ و راست ما را احاطه کرده) و در آخرت برای او هزار منزلگاه آماده می‌کند که یکی از آن منزلت ها مجاورت رسول خدا صلی الله علیه و آله است.

«مستدرک الوسائل، ج٥، ص ٨٢»
«بحار الانوار، چ بیروت، ج ٨٣، ص٣٤»

الإمام علیّ علیه السلام : 

الذِّکرُ لَیسَ مِن مَراسِمِ اللِّسانِ ،

 ولا مِن مَناسِمِ  الفِکرِ ، 

ولکِنَّهُ أوَّلٌ مِنَ المَذکورِ ، 

وثانٍ مِنَ الذّاکِرِ . 

امام على علیه السلام : خدا را یاد کردن ، نه از آداب زبان است و نه از راه هاى اندیشه ؛

بلکه نخست از یاد شونده (خدا) است و سپس از یاد کننده .

غررالحکم : ح 2091.

حضرت علی علیه السلام در نهج ‌البلاغه فرمودند: «وَ إِنَّمَا سُمِّیتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ فَأَمَّا أَوْلِیاءُ اللَّهِ فَضِیاؤُهُمْ فی‌ها الْیقِینُ وَ دَلِیلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَی وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللَّهِ فَدُعَاؤُهُمْ فی‌ها الضَّلَالُ وَ دَلِیلُهُمُ الْعَمَی فَمَا ینْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ وَ لَا یعْطَی الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّه؛ خطبه 38 نهج‌البلاغه»

اگر حق جدای از باطل نمایش داده شود، هرگز منزوی نمی‌شود

و اگر باطل به ‌طور صریح نمایش داده شود، پیرو، پیدا نمی‌کند

ولی وقتی حق و باطل را مخلوط می‌کنند افرادی فریب می‌خورند و تابع این‌ ها می‌شوند.

در سال 1727 میلادی 169 کلمه از کلمات امیرالمؤمنین توسط یک انگلیسی ترجمه ‌شده است و او در مقدمه کتاب می‌گوید، تک‌تک این جملاتی که از علی بن ابیطالب آورده‌ام با تمام تعالیم انجیل و زبور و همه این‌ها برابری می‌کند و بلکه بالاتر است و بعد رییس وقت دانشگاه آکسفورد می‌نویسد: اگر کسی تمام عمرش را در صحرای سوزان جزیرة‌العرب بگذراد که فقط عربی یاد بگیرد و فقط یکی از این جملات را به زبان عربی بفهمد به هیچ‌وجه عمرش را تلف نکرده و من نمی‌دانم علی بن ابیطالب‌(ع) کیست، ولی از این کلمات می‌فهمم محققاً از تمام انبیایی که در یهود و مسیحیت ما به آن‌ها اعتقادداریم بالاتر است.منبع:اینجا

 بسم الله الرحمن الرحیم

امام علی علیه السلام

مدتها قبل فایل صوتی از سخنرانی امام موسی صدر به دستم رسید برایم جالب بود که صدای زیبا و غرای امام موسی رو برای اولین بار شنیدم تصمیم گرفتم این فایل صوتی رو مکتوب و مستند کنم .

سخنرانی امام موسی صدر در شهر کاشان(سال 1341 )

در باره علی بن ابیطالب مباحث زیادی شده است ، شما هر کدامتان حتما صدها منبر درباره این امام بزرگ شنیده اید ، هر کدام از شما صدها روایت و فضیلت و منقبت از این مرد در ذهن دارید . بنابراین ما حرف جدیدی برای شما  نمی توانیم داشته باشیم .

• اگرپیامبرصلی الله علیه وآله نبود هیچکس مقام علی بن ابیطالب رانمی شناخت...
• هیچ راهی برای معرفت خدا نبود اگرمحمدوعلی علیهماالسلام آفریده نشده بودند.
• «قال النبی صلی الله علیه وآله وسلم:ما عرفک إلّا اللّه و أنا، و ما عرفنی إلّا اللّه و أنت، و ما عرف اللّه إلّا أنا و أنت ؛ مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین علیه السلام، ص: 173 »
• روایتی را در تفسیر برهان دیدم در ذیل آیه 12 سوره یس  آمده است  « رواه عن أبی ذر، فی کتاب (مصباح الأنوار)، قال: کنت سائرا فی أغراض أمیر المؤمنین (علیه السلام) إذ مررنا بواد و نمله کالسیل سار ، فذهلت مما رأی‌ات، فقلت: الله أکبر، جل محصیه. فقال أمیر المؤمنین (علیه السلام): «لا تقل ذلک- یا أبا ذر- و لکن قل: جل باریه، فو الذی صورک أنی احصی عددهم، و أعلم الذکر من الأنثی بإذن الله عز و جل، البرهان فی تفسیر القرآن، ج‌4، ص: 569 ». روای می‌گوید با علی در اذقه و کوچه‌های  کوفه قدم می‌زدیم که به وادی النمله رسیدیم و آنقدر مورچه بود که از کثرت آن‌ها تعجب کردم ، گفتم کسی را سراغ دارید که تعداد این‌ها را بداند ؟ حضرت فرمود : نه تتها کسی را می‌شناسم که تعداد ایشان را می‌داند بلکه شخصی را می‌شناسم که از نر و ماده بودن ایشان هم با خبر است و اشاره به خود نمودند بعد حضرت در ادامه می‌فرماید : آیا این آیه را نخواندی که « وَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ أَحْصَیْناهُ فی‌ إِمامٍ مُبینٍ » دربعض روایت دارد "علم کل شی"  اما قرآن می‌فرماید: « وَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ أَحْصَیْناهُ فی‌ إِمامٍ مُبینٍ »  در آنجا دیگر کلمه " علم " نیست شاید رسول اله خواسته است مساحمه ای کند برای فهم معمولی مردم و قرآن بحث علم را مطرح  کند و فرمود : « هذا هو الإمام المبین الذی أحصی اللّه فیه علم کلّ شی‌ء  »  و در حقیقت انسان کامل یک تای  همه و محیط بر همه کثرات است .منبع

گویم سخنی که درک آن شوار است

گفتا به علی نبی که بختت یار است .

ازشیعه تو کسی جهنم نرود

ازامت من جهنمی بسیار است .

شعراز:حیدرآقای معجزه

یکی از فقها اهل سنت جناب احمد حنبل در جلسه‌ای که فرزند او  با دوستانش ترتیب داده بود حضور داشتند دوستان فرزند احمد حنبل راجع افضل صحابه سئوال کردند ؟ امام حنبل افرادی را نام بردند و امام علی را در ردیف صحابه نام نبرد ! فرزند ایشان سئوال کردند : ما با توجه به شناختی که از شما داشتیم گمان می‌کردیم در ردیف صحابه از علی هم نامی می‌برید اما یادی از علی نکردید ؟! احمد حنبل گفت :مگر نگفتید افضل صحابه ؟! علی که جزو صحابه نیست بلکه به گواهی آیه مباهله علی نفس پیامبر است .این مطلب را از زبان احمد جنبل شنیدن مزه دارد .

باز از پسر احمد حنبل نقل شده : من با دوستانم راجع خلافا و خدمات ایشان  بحث می‌کردیم و خدمات خلیفه اول و دوم و سوم را بیان کردیم و پدر ساکت بود ؛ سخن که به  علی بن ابیطالب رسید ایشان به سخن در آمد و گفت : می‌دانید فرق بین علی و دیگران چیست ؟ دیگران با تکیه بر کرسی خلافت زینت یافتند اما کرسی خلافت با علی با خلافت علی زینت یافت .

ای دل شکسته درغم زهرا چه می کنی؟

امشب دراین مصیبت عظمی چه می کنی؟

قربان علی که مرد عالم باشد

مدحش همه عمرگرکنم کم باشد 

قربان علی که صحبتش در دم مرگ

توصیه به حال ابن ملجم باشد

قربان علی که هیچکس نیست چون او

درمردی و رادمردی اش کیست چو ن او؟ 

گر که همه دم تمام عالم گردی...

یک تن کو که یک دمش زیست چون  او؟

یاعلی ای هستی مانام تو

وی حیات عاشقان ازجام تو