آن دانشی که نور نگردد چه فایده
آن ثروتی که سور نگردد چه فایده

صدها هزار سال کتاب و مطالعه
نادانی ئی ، که دور نگردد چه فایده

بار درخت فهم ، به میوه است نه به برگ
انسان اگر صبور نگردد چه فایده

هرجا دلی به عشق بلرزد ، بلرز از او
این شور اگر شعور نگردد چه فایده

در عالمی که هرچه در آن نور می شود
گر سنگها بلور نگردد چه فایده

عمری گذشتی از همه آبهای خاک
آن ماهی ات به تور نگردد چه فایده

یک عمر می دوی که به پایان خط رسی
آن خط اگر که جور نگردد چه فایده

نه زر به کف ، نه خدعه و تزویر در دلش
زائر اگر که زور نگردد چه فایده

چشمی اگر که روی دلآرام دیده است
چشم دگر چو کور نگردد چه فایده

تا حشمتش جناب سلیمان برد ز یاد
گر روبرو به مور نگردد چه فایده

در محضر ی که غیر وی و یار نیست کس
عارف اگرحضور نگردد چه فایده

صدها هزار شور به شعر آمده مرا
این شعر اگر شعور نگردد چه فایده






 

فرامرزمیرشکارمبارکه "شمین"

 ماهی  به آب گفت  : عزیزم  بدون  تو ...          ...می میرم وبه عشق نهم باز یادبود

می خواست امتحان کندش آب ،رفت و زود    برگشت لیک ماهی بیچاره مرده بود...

وقتی هوای عشق نداری اینگونه می شودهمه عالم 

هرگوشه می شود سپه شام ،هرجا سیه چوماه محرم

وقتی هوای عشق  نداری ،گرددحسین ،کشته ی عریان

جادارد آنگه   آنکه بپوشی تاحشر،جامه ای همه ماتم

ماهی به آب گفت:عزیزم بدون تو

می میرم وبه عشق نهم باز یادبود

می خواست امتحان کُنَدَش آب ، رفت وزود

برگشت لیک ماهی بی چاره مُرده بود