آیا می‌دانید که تسبیحاتی‌ داریم به نام تسبیحات امیرالمؤمنین علیه السلام که دارای‌ فضیلت بسیار است؟؟؟

کیفیت این تسبیحات: «بعد از هر نماز»
ده بار سبحان الله؛ ده بـار الحمـــدلله
ده بار اللـــه اکبـر؛ ده بار لا اله الا الله 

فضیلت این تسبیحات:
امیرالمؤمنین علیه السلام به براء بن عازب فرمودند:
آیا کاری‌ به تو یاد دهم که چون آن را انجام دهی‌، از اولیای‌ خدا خواهی‌ بود؟
عرض کرد: بله.
حضرت تسبیحات فوق را به او آموزش دادند و سپس فرمودند:
هر کس این تسبیحات را بعد از هر نماز بخواند، خدا هزار بلای‌ دنیوی‌ را از او دور می‌کند، که آسان ترین آن بازگشت از دین است؛ (دقت کنید امروز شبهه ها از چپ و راست ما را احاطه کرده) و در آخرت برای او هزار منزلگاه آماده می‌کند که یکی از آن منزلت ها مجاورت رسول خدا صلی الله علیه و آله است.

«مستدرک الوسائل، ج٥، ص ٨٢»
«بحار الانوار، چ بیروت، ج ٨٣، ص٣٤»

یکی بنده خدایی میگفت :
وقتی تصمیم گرفتیم بچه دار شویم، به همسرم گفتم بیا این دعا را از این به بعد زیاد بخوانیم.دعایی که خودم دوران تجرد زیاد در قنوت هایم میخواندم و حالا از نتیجه اش راضی بودم.

رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا...
«آیه 74، سورهء فرقان»

بعد مدتی در قنوت و غیر قنوت آیه را خواندن، یک روز همسرم گفت: از وقتی این آیه رو میخونم علاقه ام بهت بیشتر شده. درسته که ما این آیه رو به نیت بچه خوندیم ولی فکر میکنم چون درآن درباره نورچشمی شدن همسرهم دعا شده درآن مورد هم مستجاب شده
ترجمه روان آیه: "که خدایا همسر و فرزندانی به من بده که نور چشمم باشند."

 یکی از مفسران در معنای «قرة اعین» میگفت، وقتی کسی را آنقدر دوست داشته باشی که با دیدنش اشک شوق در چشمت جمع شود، عرب به این می گوید: قرة عین!

امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که بگوید این ذکر را  ” الحمدلله کما هو اهله ” (فرشتگان ) نویسندگان آسمانى نمى توانند ثواب آن را بنویسند. عرض کردم : چرا؟ فرمود: چون (ثواب آن را نمى دانند و) عرضه مى دارند: خدایا! از غیب آگاهى نداریم و خدا مى فرماید: هر چه بنده ام مى گوید، بنویسید و ثواب آن باشد به عهده من .

ترجمه ذکر : همه ثناها مخصوص خداوند است ؛ همانگونه که شایسته آن است .

دثنى محمد بن موسى بن المتوکل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسین السعد ابادى عن احمد بن ابى عبدالله عن على بن الحکم عن سیف بن عمیهر عن زید الشحام عن ابى عبدالله علیه السلام قال من قال الحمدلله کما هو اهله شغل کتاب السماء قلت و کیف یشغل کتاب السماء قال یقولون اللهم انا لا نعلم الغیب فقال فیقول اکتبوها کما قالها عبدى و على ثوابها.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال محدث بزرگوار و دانشمند عالی مقام جهان تشیع" شیخ صدوق " 

عالِم ربّانى و عارف صمدانى، مرحوم آیت اللّه  ملاعلى معصومى همدانى، فرموده بودند که براى برآورده شدن حاجات و توسل به حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، 530 بار بگویید: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى فاطِمَةَ و أَبیها و بَعلِها و بَنیها بِعَدَدِ ما أَحاطَ بِهِ عِلمُکَ؛ خدایا! به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد، بر فاطمه و پدر و همسر و فرزندانش درود فرست.» یا 530 بار بگویید: «إِلهى بِحَقِّ فاطِمَةَ و أَبیها وبَعلِها وبَنیها والسِّرِّ الْمُسْتَودَعِ فیها؛ خداى من! به حق فاطمه و پدر و همسر و فرزندانش و آن راز به ودیعه نهاده شده در وجود او، [حاجاتم را برآورده کن].» شایان توجه است نام مبارک فاطمه که حرف پایانى آن تاء گِرد عربى است، طبق حساب حروف اَبجَد با عدد 530 برابر است. همچنین طبق همین حساب، نام «زهراء» با عدد 214 و «یا زهراء» با عدد 225 برابر است.

.مسند ابن حنبل عن عائشة ـ وقَد سُئِلَت عَن دُعاءِ النَّبِیِّ صلى الله علی: کانَ یَقولُ :

اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن شَرِّ ما عَمِلَتهُ نَفسی .

مسند ابن حنبل ـ به نقل از عایشه ـدر پاسخ به پرسش در باره دعاى پیامبر صلى الله علیه و آله ـ :

مى فرمود : «خدایا! من از شرّ کارهایى که نفْسم کرده است ، به تو پناه مى برم» .

الإمام علیّ علیه السلام : 

الذِّکرُ لَیسَ مِن مَراسِمِ اللِّسانِ ،

 ولا مِن مَناسِمِ  الفِکرِ ، 

ولکِنَّهُ أوَّلٌ مِنَ المَذکورِ ، 

وثانٍ مِنَ الذّاکِرِ . 

امام على علیه السلام : خدا را یاد کردن ، نه از آداب زبان است و نه از راه هاى اندیشه ؛

بلکه نخست از یاد شونده (خدا) است و سپس از یاد کننده .

غررالحکم : ح 2091.

 الذِّکرُ الخَفِیُّ

الکتاب

«وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْاصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَـفِلِینَ» 

الحدیث

الإمام الباقر أو الإمام الصادق علیهماالسلام : لا یَکتُبُ المَلَکُ إلّا ما سَمِعَ ، وقالَ اللّه ُ عز و جل : «وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً» فَلا یَعلَمُ ثَوابَ ذلِکَ الذِّکرِ فی نَفسِ الرَّجُلِ غَیرُ اللّه ِ عز و جللِعَظَمَتِهِ .

الأمالی للطوسی عن أبی ذرّ : قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : یا أباذَرٍّ ، اُذکُرِ اللّه َ ذِکرا خامِلاً . قُلتُ : یا رَسولَ اللّه ِ ، مَا الذِّکرُ الخامِلُ؟ قالَ : الذِّکرُ الخَفِیُّ . 

رسول اللّه صلى الله علیه و آله : خَیرُ الذِّکرِ الخَفِیُّ . 

عنه صلى الله علیه و آله : الذِّکرُ  الَّذی لا یَسمَعُهُ الحَفَظَةُ یَزیدُ عَلَى الذِّکرِ الَّذی یَسمَعُهُ الحَفَظَةُ سَبعینَ ضِعفا 

عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ أولِیاءَ اللّه ِ سَکَتوا فَکانَ سُکوتُهُم ذِکرا ، ونَظَروا فَکانَ نَظَرُهُم عِبَرةً ، ونَطَقوا فَکانَ نُطقُهُم حِکمَةً .

الإمام علیّ علیه السلام ـ فی صِفَةِ المُؤمِنِ ـ: حُزنُهُ فی قَلبِهِ ، وبِشرُهُ فی وَجهِهِ . . . قَلبُهُ بِذِکرِ اللّه ِ مَعمورٌ . 

ج ـ یاد کردن نهانى

قرآن

«و در دل خویش، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ، با زارى و ترس و بى صداى بلند، یاد کن و از غافلان مباش» .

حدیث

امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام : فرشته ، جز آنچه را مى شنود ، نمى نویسد ، و خداوند عز و جلفرموده است : «و پروردگارت را در دل خویش با زارى و ترس ، یاد کن» . پس [اندازه] پاداش این یاد کردن درونىِ آدمى را به خاطر عظمتى که دارد ، کسى جز خداوند عز و جل نمى داند .

الأمالى ، طوسى ـ به نقل از ابو ذر ـ: پیامبر خدا فرمود : «اى ابو ذر! خدا را با یاد خامل ، یاد کن» . گفتم : یاد خامل چیست؟ فرمود : «یاد کردن نهانى» .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بهترین یاد کردن [از خدا] ، یاد کردن نهانى است .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : یاد کردن نهانى [از خدا] که [حتّى] فرشتگان نگهبان [انسان] ، آن را نشنوند ، هفتاد بار بهتر از آن یاد کردنى است که فرشتگان نگهبان بشنوند .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اولیاى خدا ، سکوت مى کنند و سکوتشان یاد [خدا] است ، و مى نگرند و نگریستنشان توأم با عبرت آموختن است ، و سخن مى گویند و سخنشان حکمت است .

.امام على علیه السلام ـ در توصیف مؤمن ـ: اندوه او در دلش است و شادى او در چهره اش ... . دل او به یاد خدا ، آباد است .

منابع :http://lib.eshia.ir/27300/1/54

از پیامبر خدا ص روایت شده است : 

إنَّه لَیسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلَى اللّه ِ تَعالى و لا أنجى لِعَبدٍ مِن کُلِّ سَیِّئَةٍ فِى الدُّنیا وَ الآخِرَةِ مِن ذِکرِ اللّه ِ . 

هیچ کارى در نزد خداوند متعال ، محبوب تر ،

و در رهانیدن بنده از هر گونه بدى ، در دنیا و آخرت ، 

مؤثّرتر از یادکرد خدا نیست .