عیسی علی نبیناوعلیه السلام خطاب به اصحاب خویش فرمود:

اى حواریّون من از شما درخواستى دارم که مىخواهم آن را بر آورده سازید،

حواریّون گفتند:

هر حاجتى دارى ما حاضر به انجام آن هستیم،

پس عیسى (ع)برخاست و پاهاى آنها را شستشو داد،

آنها با شرم و خجالت گفتند:

اى روح خدا، سزاوار است ما پاى تو را شستشو دهیم،

امّا عیسى (ع) فرمود:

من سزاوارترین مردم براى خدمت به عالم هستم،

بدانید همان طور که من براى شما تواضع کردم، شما هم بعد از من در میان مردم تواضع کنید،

سپس فرمود:

بر شما واجب است که تواضع کنید، چون حکمت با تواضع رشد مىکند نه با تکبّر،

همان طور که گیاهان در دشت مى‏رویند، نه در روى کوه

« قصص الأنبیاء، ص:583»