یادداشت

به قلم:فرامرزمیرشکارمبارکه

دیدگاه اسلام درمورد روابط زن ومرد مبتی بر اصل رفع نیازهای طرفین است که به آن اصل رحم به معنای رفع نیاز گفته می شود.کلا خداوند در ابتدای 113 سوره قرآن کریم خودش را رحمان ورحیم وبه معنای رفع نیاز کننده انسانها اعم از نیازهای مادی ومعنوی ودنیوی واُخروی معرفی می نماید.وبرهمین اساس از انسانها هم می خواهد تا برای دستیابی به رحمت گسترده الهی خودشان هم اهل رحم باشند وبرزبان پیامبرش جاری می سازد که :اِرحَم تُرحَم...رحم کن تا رحم شوی ...لذا همه ی دستوراتی که به زن ومرد می دهد تادرقبال هم انجام دهند براساس همین قاعده ی رحم یا رفع نیاز است...اگر اسلام به مرد دستور می دهد تا به همسرش بگوید: دوستت دارم بخاطر نیاز زن به ابراز محبت است واگر دستوراتی را در بزرگداشت مرد به زن می دهد به خاطر نیازمرد به احترام است .زن نیازمند آن است که زنیت اوبا محبت واکرام  مورد توجه قرار گیرد ومرد هم نیازمند آن که مردیت او با احترام وحرف شنوی صمیمانه مورد تایید قرار گیرد. اگر زن و مردی نیازهای روحی ومادی هم دیگر رابرآورده نسازند از قاعده ی رحم خارج شده  اند وخانواده ی رحمانی را به خانواده ای که چراگاه شیطان می گردد مبدل ساخته اند .