پــر زمـزمـه از خـداست قـرآن
مـوسیـقـی روح مـاست قـرآن
بـا آن بـه خـدا تــوان رسـیـدن
زیـرا سـخـن خـداسـت قـرآن
هــر آیـه آن چـو پــلّــه نــور
تـا مـنـزل کـبـریـاسـت قـرآن
هر کس به لب،این کـلام دارد
دانـد بـه دلـش چهاست قـرآن
نـور دل و نـور لـحـظـه مرگ
نـور شـب قـبـر مـاست قـرآن
روحـم چــو هـوای بعد بـاران
سرشـار کُـنِ صـفـاست قـرآن
بـهـتـر ز تـمـامـی جـهانست
دنـیـاسـت فنا،بقـاست قـرآن
ای زنـدگی‌ات تـمــام پُـر درد
غـافـل منشین شفـاست قـرآن
لـب را بـگشا که حرف،حرفش
پــرواز دل رهــاســـت قــرآن
پـر زمـزمه از فـرشتـگان نیست
هـر خانه کز او جداسـت قـرآن
بـی مـشـکـلــم از تـلاوت آن
از بـسـکـه گره گشاست قـرآن
در نــزد هـمــه پـیـمـبــرانـی
هـمــراهـی انـبـیـاسـت قـرآن
آیــنــده در او چـو روز روشــن
راوی گــذشــتـه‌هـاسـت قــرآن
بــا آن ز خـدا طـلـب نـمـائـیــد
هـر خـواسـتـه را رواســت قــرآن
تـا لب به سخـن،خدا گشودست
سـرشـار از آن صــداسـت قــرآن
ای دوست،صدات می‌زند دوست
هــر آیــه بـیـا بـیـاســت قــرآن
هـر حـرف، فرشتـه‌ای کند خلق
حرفی کـه فـرشـتـه زاسـت قــرآن
در از پـی در گـشـایـد ایـن بــاغ
پـر هـمـهــمــه دَرآســت قــرآن
گنجی پـس از آن نمی‌توان یافت
تــاج ســر اغـنـیـاســت قــرآن
از صـحـبـت خلق،زنـگ زد دل
بر زنــگ دلــم جـلاسـت قــرآن
دل تـیــره در آن نــمـی‌بـــرد راه
نــور دل آشـــنــاســـت قــرآن
با ده حـسـنـه،ثـواب هـر حرف
گـنـجـی همه پُربهـاسـت قــرآن
یــک روز بــدون او مـــبـــادم
در شـام جـفـا،وفــاسـت قــرآن
بـی او نـزنـم قـدم در ایـن دشت
مــوسـیـقـی روح مـاسـت قــرآن
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.