شرح حدیث:

امامسجاد علیه السلام فرمودند: 

مؤمن پنج نشانه دارد:

 پرهیزکاری در خلوت، 

صدقه در دست‌تنگی،

 صبر در  هنگام مصیبت،

 بردباری هنگام غضب

 و راستگویی در حین خشم. 

 عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ ع 

قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ مَجْدُورٍ أَصَابَتْهُ جَنَابَهٌ فَغَسّلُوهُ فَمَاتَ قَالَ قَتَلُوهُ أَلّا سَأَلُوا فَإِنّ دَوَاءَ الْعِیّ السّؤَالُ

یکی از اصحاب گوید:

 از امام صادق علیه السلام پرسیدم که مردی آبله دار جنب شده بود او را غسل دادند و مرد،

 فرمود: او را کشتند! چرا نپرسیدند، همانا دوای نفهمی پرسش است.

اصول کافی جلد 1 ص :49 روایه: 1

موضوع امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از موضوعاتی است که روایات بسیاری درباره آن در اختیار ماست به گونه‌ای که درباره مراحل مختلف زندگی آن حضرت همچون ولادت، دوران کودکی، غیبت صغری و کبری، علائم ظهور و روزگار ظهور و حکومت جهانی، به طور جداگانه احادیثی از پیشوایان دینی موجود است. چنانکه درباره خصوصیات ظاهری و اخلاقی آن بزرگوار، ویژگی‌های دوران غیبت او و فضیلت و پاداش منتظران ظهورش مجموعه ارزشمندی از روایات داریم و جالب اینکه بسیاری از این روایات هم در کتاب‌های شیعه و هم در آثار اهل سنّت نقل شده است. برخی از این احادیث «متواتر»  است.

گفتنی است که یکی از ویژگی‌های قابل توجه امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آن است که همه معصومان(علیهم السلام) درباره آن حضرت سخنان نغزی ایراد فرموده‌اند که مجموعه‌ای از معارف آگاهی بخش را فراهم کرده است و از اهمیت فوق العاده قیام و انقلاب آن پرچمدار عدالت حکایت می‌کند. مناسب است در اینجا از هر یک از آن پیشوایان بزرگ روایتی را نقل کنیم:

پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود:

خوشا به حال آن که مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ببیند و خوشا حال آن که او را دوست بدارد و خوشا حال کسی که امامت او را باور داشته باشد.

امام علی(علیه السلام) فرمود:

«منتظر فرج ]آل محمد(صلی الله علیه و آله وسلم)‌[ باشید و از رحمت خدا ناامید نگردید به راستی که محبوبترین کارها نزد خداوند بزرگ، انتظار فرج است.»

در لوح فاطمه زهرا(علیها السلام)  آمده است:

«... سپس به خاطر رحمت بر جهانیان سلسله اوصیاء را به وجود فرزند امام حسن‌عسکری(علیه السلام) تکمیل خواهم کرد؛ کسی که کمال موسی و شکوه عیسی و صبر ایوب را داراست...».

در حدیثی طولانی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می خوانیم که حضرت موسی علیه السلام به خدا عرض کرد:
خدایا مقام قربت را خواهانم. پاسخ آمد: «قُرْبی لِمَن اسْتَیْقَظَ لَیْلَةَ الْقَدْر؛ قرب من، در بیداری شب قدر است. »

 عرضه داشت: پروردگارا، رحمتت را خواستارم. پاسخ آمد: «رَحْمَتی لِمَنْ رَحمَ الْمَساکِینَ لَیلةَ الْقَدر؛ رحمت من در ترحّم بر مساکین در شب قدر است. » 

گفت: خدایا، جواز عبور از صراط می خواهم. پاسخ آمد: «ذلِکَ لِمَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ لَیْلَةَ الْقَدْر؛ رمز عبور از صراط، صدقه در شب قدر است. »

 عرض کرد: خدایا بهشت و نعمت های آن را می طلبم.
پاسخ آمد: «ذلک لِمَنْ سَبَّحَ تَسْبیحَة فی لیلةِ القدر؛ دستیابی به آن، در گرو تسبیح گفتن در شب قدر است. »

 عرضه داشت: پروردگارا، خواهان نجات از آتش دوزخم. پاسخ آمد: «ذلک لِمَنْ اسْتَغْفَرَ فِی لَیلةِ الْقَدْر؛ رمز نجات از دوزخ، استغفار در شب قدر است. » 

در پایان گفت: خدایا رضای تو را می طلبم. پاسخ آمد: «رِضایَ لِمَنْ صَلّی رَکْعَتَینِ فِی لَیلةِ الْقَدْر؛ کسی مشمول رضای من است که در شب قدر، نماز بگذارد. »

حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 8، ص 20.

امام صادق علیه السلام فرمود: 

هر کس دوست دارد قبولی یا ردّ نمازش را بداند، ببیند نمازش او را از فحشا و منکر باز داشته است یا نه.

 سپس امام فرمود: «فَبِقَدْرِ ما مَنَعَتْه قُبِلَتْ مِنْه؛

به اندازه ای که نماز، او را از منکرات بازدارد، به همان اندازه قبول شده است. »

فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ج 8، ص 447.

عَنْ اَبى الْحَسَنِ الرِّضا علیه السلام قالَ: اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ اَمَرَ بِثَـلاثَةٍ مَقْرُونٌ بِها ثَـلاثَةٌ اُخْـرى: اَمَرَ بِالصَّلاةِ وَالزَّکاةِ، فَمَنْ صَلّى وَلَمْ یُزَکِّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ صَلاتُهُ وَاَمَرَ بِالشُّـکْرِلَهُ وَلِلْـوالِـدَیْنِ، فَمَـنْ لَمْ یَشْـکُرْ والِدَیْهِ لَمْ یَشْـکُرِ اللّهَ، وَاَمَرَ بِاِتّقـاءِ اللّهِ وَصِلَةِ الرَّحِـمِ، فَمَنْ لَمْ یَصِـلْ رَحِـمَهُ لَمْ یَـتَّقِ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ. 

امام رضا علیه السلام فرمود: خداوندمتعال فرمان داده سه چیز همراه سه چیز دیگر انجام گیرد:

1 ـ به نماز همراه زکات فرمان داده است، پس کسى که نماز بخواند و زکات نپردازد نمازش نیز پذیرفته نمى شود.

2 ـ به سپاسگزارى از خودش و پدر و مادر فرمان داده است، پس کسى که از پدر و مادرش سپاسگزارى نکند، خدا را شکر نکرده است.

3 ـ به تقواى الهى فرمان داده و به صله رحم، پس کسى که صله رحم انجام ندهد تقواى الهى را هم بجا نیاورده است.

حضرت امام کاظم علیه‌السلام می‌فرماید:

«ألزمُ العلم لک، ما دلّک على صلاحِ قلبِک و أظهرُ لک فسادَه».

واجب‌‏ترین علم برایت آن دانشى ‏است که راهنمایت باشد بر صلاح و سلامت قلبت و فساد دلت را برایت نمایان سازد.

میرزا حسین نورى، مستدرک الوسائل، ج 12، ص 166

امام صادق (علیه السلام) فرموده‌اند:

 نزدیک‌ترین حالت بندگان به خدا و خشنودی او از آنها، هنگامی است که حجت خدا در میان آن‌ها نباشد و برای آن‌ها ظاهر نشود و آنها محل او را ندانند،ولی در عین حال معتقد باشند که حجت خدا هست، در این زمان شب و روز در انتظار فرج باشند.(بحارالانوار جلد 52، صفحه 145)   

عَنْ اَبى الْحَسَنِ الرِّضا علیه السلام قالَ: اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ اَمَرَ بِثَـلاثَةٍ مَقْرُونٌ بِها ثَـلاثَةٌ اُخْـرى: اَمَرَ بِالصَّلاةِ وَالزَّکاةِ، فَمَنْ صَلّى وَلَمْ یُزَکِّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ صَلاتُهُ وَاَمَرَ بِالشُّـکْرِلَهُ وَلِلْـوالِـدَیْنِ، فَمَـنْ لَمْ یَشْـکُرْ والِدَیْهِ لَمْ یَشْـکُرِ اللّهَ، وَاَمَرَ بِاِتّقـاءِ اللّهِ وَصِلَةِ الرَّحِـمِ، فَمَنْ لَمْ یَصِـلْ رَحِـمَهُ لَمْ یَـتَّقِ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ.

امام رضا علیه السلام فرمود: 

خداوندمتعال فرمان داده سه چیز همراه سه چیز دیگر انجام گیرد:

 ـ فرمان به نماز همراه زکات ، پس کسى که نماز بخواند و زکات نپردازد نمازش نیز پذیرفته نمى شود.

 ـ فرمان به سپاسگزارى از خودش همراه با سپاسگذاری ازپدر و مادر ، پس کسى که از پدر و مادرش سپاسگزارى نکند، خدا را شکر نکرده است.

 ـ فرمان به تقواى الهى همراه با صله رحم، پس کسى که صله رحم انجام ندهد تقواى الهى را هم بجا نیاورده است.

مجالس سه گونه اند

صلى الله علیه و آله :المَجالِسُ ثلاثةٌ : غانِمٌ و سالِمٌ و شاحِبٌ  ، فأمّا الغانمُ فالّذی یُذکَرُ اللّه ُ تعالى فیهِ، و أمّا السّالمُ فالسّاکِتُ ، و أمّا الشّاحِبُ فالّذی یَخوضُ فی الباطلِ .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

مجلسها سه گونه است: 

سودمند، سالم، و پژمرده. 

مجلس سودمند مجلسى است که در آن ذکر خدا شود،

 محفل سالم محفل خاموش است،

 و محفل پژمرده آن است که در آن به باطل پرداخته شود.

قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم :

یَا فَاطِمَةُ کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ

 إِلَّا عَیْنٌ بَکَتْ عَلَى مُصَابِ الْحُسَیْنِ

 فَإِنَّهَا ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعِیمِ الْجَنَّة .

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 44، ص: 293 .

اى فاطمه! هر چشمى فرداى قیامت گریان است

 غیر از چشمى که در مصیبت حسین گریه کند ؛

 صاحب آن چشم خندان است 

و مژده نعمت هاى بهشت به وى داده خواهد شد .

امام على علیه‏السلام فرمودند: 
مَنْ تَرَکَ لِلّهِ سُبْحانَهُ شَیئا عَوَّضَهُ اللّه‏ خَیْرا مِمّا تَرَکَ؛
هر کس به خاطر خداى سبحان از چیزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد. 
غرالحکم، ح 8909.

موضوعاتی که در خطبه غدیر مطرح شده است:

صفات خداوند متعال: 110مورد.

نبوت و ولایت: 110 مورد بشرح ذیل:

مقام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم: 10 مورد.

ولایت امیر المؤمنین علیه السلام: 50 مورد.

ولایت ائمه علیهم السلام: 10 مورد

فضائل امیر المؤمنین علیه السلام: 20 مورد.

حضرت مهدی علیه السلام: 20 مورد.

بیعت با امامان علیهم السلام: 10 مورد

قرآن و تفسیر آن: 12 مورد.

حلال و حرام: 20 مورد

شیعیان اهل بیت علیهم السلام و دشمنان ایشان: 25 مورد

اسماء مبارکی که در خطبه به آنها تصریح شده است:

نام امیرالمؤمنین علیه السلام: 40 مرتبه به عنوان « علی » تصریح شده است.

کلمه « ائمه »: 10 مرتبه

نام « امام زمان » علیه السلام: 4 مرتبه به عنوان « مهدی » آمده است.

البته اکثر خطبه، درباره ی امیر المؤمنین علیه السلام و ائمه معصومین علیهم السلام است که به صورت ضمیر یا اشاره آمده است.

آیات قرآنی که در خطبه غدیر آمده است:

آیاتی که در خطبه غدیر به عنوان شاهد یا تفسیر آمده 50 مورد است که اهمیت این سند بزرگ اسلام را جلوه گر می نماید.

تفسیر 25 آیه قرآن به اهل بیت علیهم السلام و 15 آیه به دشمنان اهل بیت علیهم السلام در متن خطبه نیز از نکات بسیار مهم آن است.

بیش از 10 آیه قرآن نیز در ایام واقعه ی غدیر نازل شده که آیات ( یا أیّها الرّسول بلّغ ما أنزل إلیک ... ) و ( الیوم أکملت لکم دینکم و ... ) و ( سأل سائل بعذاب واقع ) سه نمونه بازر آن است.

اسحاق خزاعىّ به نقل از پدرش گوید:

امام صادق علیه السّلام بر سر بالین یکى از دوستانش که بیمار بود آمد، من نیز در خدمتش بودم

 آن مرد را مشاهده کردم که بسیار مى‏گفت: «آه»

به او گفتم: برادرم پروردگارت را یاد کن و از او مدد بخواه! 

امام صادق فرمود:

همانا «آه» یکى از نامهاى خداى عزّ و جلّ است،

پس هر کس که بگوید: «آه» استغاثه به خداى تبارک و تعالى نموده است. 

منبع: ابن بابویه، محمد بن على، معانی الأخبار / ترجمه محمدى ؛ ج‏2 ؛ ص 327

هرلحظه که می کشم زجان خود آه

ناگاه مرا رسد صدایی آگاه

کای بنده مرا صدا زدی بر درگاه

لاحول ولا قوة الا بالله

شعر از : فرامرزمیرشکارمبارکه

مفضّل بن عمر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است:

کسى که وضوى خود را براى غیر نماز تجدید کند، 

خداوند متعال توبه او را بدون آنکه استغفار کرده باشد، تجدید نماید.

مثلا تجدید وضو براى قرائت قرآن، یا تشرّف به اماکن مقدّسه و یا حضور در مسجد و ...

منبع: ابن بابویه، محمد بن على، پاداش نیکیها و کیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال ؛ ص69

«عَنْ أَبِی الْحَسَنِ (ع) : قُلْتُ لَهُ الْمُؤْمِنُ یَعْلَمُ بِمَنْ یَزُورُ قَبْرَهُ قَالَ نَعَمْ وَ لَا یَزَالُ مُسْتَأْنِساً بِهِ مَا دَامَ عِنْدَ قَبْرِهِ فَإِذَا قَامَ وَ انْصَرَفَ مِنْ قَبْرِهِ دَخَلَهُ مِنِ انْصِرَافِهِ عَنْ قَبْرِهِ وَحْشَةٌ»؛ الکافی، ج 3، ص 228.

امام رضا(ع) می‌فرماید:

«هر کسی که قبر برادر مؤمنش را زیارت می‌کند و دستش را بر قبر او گذاشته و هفت مرتبه سوره قدر را بخواند؛ خداوند او و صاحب قبر را از ترس‌های هولناک قیامت محافظت می‌کند».

الکافی، ج 3، ص 229

حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

هر گاه فتنه ها به شمار رو آورد، و محیط جامعه مانند شب تاریک و سیاه گردد،

پس بر شما باد تمسک به قرآن.

به خاطر بسپاریم:

بهانه جویی ها اندک اندک خشم را در وجودمان شعله ور می کند

و خشم، کلید هر بدی است. ..

 الغَضَبُ مِفتَاحُ کلِّ شَرٍّ

هفت‏سال این؛ و هفت‏سال آن

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: اَلْوَلَدُ سَیِّدٌ سَبْعَ سِنینَ وَعَبْدٌ سَبْعَ سِنینَ وَوَزیرٌ سَبْعَ سِنینَ... .

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: فرزند هفت سال سَروَر است؛ هفت سال بنده [و فرمانبردار] است؛ و هفت سال یاور است.

هر هفت سال، به کارى

امام امیرمؤمنان على علیه السلام: یُرَبَّى الصَّبِىُّ سَـبْعًا وَ یـُؤَدَّبُ سَـبْعًا وَ یُسْتَخْدَمُ سَـبْعًا... .

امام امیرمؤمنان على علیه السلام: کودک هفت سال تربیت مى شود؛ هفت سال ادب مى آموزد؛ و هفت سال به کار گرفته مى شود.

دانش دین، دانش دین

امام صادق علیه السلام: اَلْغُلامُ یَلْعَبُ سَبْعَ سِنینَ وَیَتَعـَلَّمُ الْکِتابَ سَبْعَ سِنینَ وَیَتَعَلَّمُ الْحَلالَ وَالْحَرامَ سَبْعَ سِنینَ.

امام صادق علیه السلام: پسر بچه هفت سال بازى مى کند؛ هفت سال نوشتن را فرا مى گیرد؛ و هفت سال حلال و حرام را مى آموزد.

حضرت رسول اکرم صل الله علیه و علی آله میفرمایند:

 اِنَّ القُلوب ثَلاَثَهٌ : قلبٌ مشغُولٌ بِالدُّنیا، فَلَهُ الشِدَّهُ وَالعِنی وَ قَلبٌ مَشغُولٌ بِالعُقبی، فَلَهُ الدَّرَجاتُ العُلی وَ قَلبٌ مَشغُولٌ بِالمولی، فَلَهُ الدُّنیا و العُقبی وَ المَولی.

همانا قلوب سه دسته است: قلبی که مشغول به دنیاست، که حاصل آن درد وغم و رنج و بلاست. دلی که مشغول به آخرت است، و از امتیازات معنوی بسیاری برخوردار است. و قلبی که مشغول به خداست، که برای آن، هم دنیاست، هم آخرت و هم خود خدا.

قالَ علی علیه السلام:

اَلدُّنْیا تُطْلَبُ لِثَلاثَهِ أشْیاء: اَلْغِنى، وَ الْعِزِّ، وَ الرّاحَهِ، 

فَمَنْ زَهِدَ فیها عَزَّ،

 وَ مَنْ قَنَعَ إسْتَغْنى، 

امام على علیه السلام :

 اَلْعَقْلُ شَجَرَةٌ

اَصْلُهَا التُّقى

 وَ فَرْعُهَا الْحَیاءُ

وَ ثَمَرَتُهَا الْوَرَعُ

فَالتَّقْوى تَدعو اِلى خِصالٍ ثَلاثٍ:

 اِلَى الْفِقْهِ فِى الدّینِ وَ الزُّهْدِ فِى الدُّنْیا وَ الاْنْقِطاعِ اِلَی اللّه ِ تَعالى

 وَ الْحَیاءُ یَدْعو اِلى ثَلاثِ خِصالٍ:

 اِلَى الْیَقینِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ التَّواضُعِ

 وَالْوَرَعُ یَدْعو اِلى خِصالٍ ثَلاثٍ:

 اِلى صِدْقِ اللِّسانِ وَ الْمُسارَعَةِ اِلَى الْبِرِّوَ تَرْکِ الشُّبُهاتِ؛

عقل، درختى است که ریشه آن تقوا، شاخه هایش حیاء و میوه آن، پارسایى است.تقوا به سه چیز دعوت مى کند: دین شناسى، بى رغبتى به دنیا و دل بستگى به خداوند، وحیا به سه چیز دعوت مى کند: یقین، خوش اخلاقى و تواضع، و پارسایى به سه چیزدعوت مى کند: راستگویى، سرعت و شتاب در نیکى ها و دورى از کارهاى شبهه ناک.

امام کاظم علیه السلام:

إذا ماتَ المُؤمِنُ بَکَت عَلَیهِ المَلائِکَةُ وبِقاعُ الأَرضِ الَّتی کانَ یَعبُدُ اللّهَ عَلَیها، وأَبوابُ السَّماءِ الَّتی کانَ یُصعَدُ فی‌ها بِأَعمالِهِ؛

هرگاه مؤمن از دنیا برود، فرشتگان و جاهایى از زمین که در آن‌ها خدا را عبادت می‌کرده و درهاى آسمان که اعمالش از آن‌ها بالا می‌رفته است، بر او می‌گریند.

الکافی : ج ۱ ص ۳۸ ح ۳ / دانشنامه قرآن و حدیث: ج 14 ص 322

قرآن کریم:یَا یَحْیَىٰ خُذِ الْکِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا ﴿مریم: ١٢﴾

رسول اللّه صلی الله علیه و آله : مَن قَرَأَ القُرآنَ قَبلَ أن یَحتَلِمَ فَقَد اُوتِی الحُکمَ صَبِیّا[1].

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : کسى که پیش از بلوغْ قرآن بخواند ، به تحقیق ، در کودکى به او حکمت داده شده است .

تفسیر القمّى : ـ فی قولِهِ تعالى : «قُلْ کُلٌّ یَعمَلُ على شاکِلَتِهِ» ـ : على نِیَّتِهِ «فَرَبُّکُم أعْلَمُ بمَنْ هُوَ أهْدى سَبیلاً» ، فإنّهُ حَدَّثَنی أبی عن جعفرِ ابنِ إبراهیمَ عن أبی الحسنِ الرِّضا علیه السلام قالَ : إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ أوقَفَ المُؤمنَ بَینَ یَدَیهِ فَیکونُ هُو الّذی یَتَولّى حِسابَهُ ، فَیعرِضُ علَیهِ عَمَلَهُ فَیَنظُرُ فی صَحیفَتِهِ ، فأوَّلُ ما یَرى سَیّئاتِهِ فیَتَغیَّرُ لذلکَ لَونُهُ ، و تَرتَعِشُ فَرائصُهُ ، و تَفزَعُ نَفسُهُ ، ثُمّ یَرى حَسَناتِهِ فتَقَرُّ عَینُهُ،و تُسَرُّ نَفسُهُ،و تَفرَحُ رُوحُهُ ، ثُمّ یَنظُرُ إلى ما أعطاهُ اللّه ُ مِن الثَّوابِ فیَشتَدُّ فَرَحُهُ

ثُمّ یقولُ اللّه ُ للمَلائکةِ : هَلِمُّوا الصُّحُفَ الّتی فیها الأعمالُ الّتی لَم یَعمَلوها ! قالَ : فیَقرؤونَها ثُمّ یَقولونَ : و عِزَّتِکَ، إنّکَ لَتَعلَمُ أنّا لَم نَعمَلْ مِنها شَیئا ! فیقولُ : صَدَقتُم ، نَوَیتُموها فکَتَبناها لَکُم ، ثُمّ یُثابُونَ علَیها .حدیث

تفسیر القمّى ـ درباره آیه «بگو : هر کس فراخور خویش عمل مى کند» ـ : یعنى بر پایه نیّت خود. «پس خداى شما بهتر مى داند که چه کسى رهیافته تر است». پدرم از جعفر بن ابراهیم از ابو الحسن الرضا علیه السلام برایم حدیث کرد که آن حضرت فرمود: چون روز قیامت شود، مؤمن در پیشگاه خداوند بایستد و کار حسابرسى او را خداوند خود به عهده گیرد و اعمالش را به او نشان دهد. مؤمن در کار نامه خود مى نگرد و اولین چیزى که مى بیند گناهان خود است. با مشاهده آنها رنگش بر مى گردد و بدنش به لرزه مى افتد و در جانش وحشت مى نشیند. سپس خوبى هایش را مى بیند و از مشاهده آنها چشمش روشن و جانش مسرور و روحش شاد مى شود و آنگاه به ثوابى که خداوند ارزانیش فرموده مى نگرد و شادیش افزون مى شود

سپس خداوند به فرشتگان مى فرماید: کار نامه اى را بیاورید که در آن اعمال نا کرده آنهاست! حضرت فرمود: مؤمنان آن کار نامه را مى خوانند و آنگاه مى گویند: به عزّتت سوگند که تو خود مى دانى ما هیچ یک از این کارها را انجام نداده ایم! خداوند فرماید: راست مى گویید، اما شما نیّت انجام آنها را داشتید و ما آن کارها را برایتان نوشتیم. آنگاه پاداش آن اعمال به ایشان داده مى شود.

 قالَ الصادق علیه السلام 

مَنْ زارَ اَخاهُ فِى اللّهِ،

قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ:

 اِیّاىَ زُرْتَ وَثَوابُکَ عَلَىَّ وَلَسْتُ اَرْضى لَکَ ثَوابا دُونَ الْجَنَّةِ

اصول کافی3/255

ترجمه منظوم از :فرامرزمیرشکار

گویند:خدا جواب هرکس که بگفت

ازبهرخدا در پی یارم بروم ...

گویدکه: ثواب تست برمن ای دوست

ازبهرتوجز بهشت راضی  نشوم

پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:هر زنیکه به وسیله زبان شوهرش را اذیت کند نمازها و سایر اعمالش قبول نمیشود،و لو هر روزروزه باشد و شبها را براى تهجد و عبادت برخیزد،و بنده هایى آزاد کند وثروتش را در راه خدا انفاق نماید.زنیکه بد زبان باشد و بدینوسیله شوهرش را بیازارد نخستین کسى است که داخل دوزخ میشود. بحار ج 76 ص 363.

امام صادق علیه السلام فرمود:«خدا به آدم خوش اخلاق ثواب جهاد میدهد،صبح و شب برایش ثواب نازل میشود.  »بحار ج 71 ص 377.

حضرت صادق علیه السلام فرمود:هر زنیکه شوهرش را اذیت کندو اندوهگینش سازد  از رحمت خدا دور است.و هر زنیکه به شوهرش احترام بگذارد و آزارش نرساند و فرمانبردارش باشد خوشبخت ورستگار است ». بحار ج 103 ص 253.

به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض شد:«فلان شخص زن خوبى است.روزها روزه دارد و شبها عبادت میکند.لیکن بد اخلاق است همسایگانش را آزار میرساند».

فرمود:«هیچ خیر و خوبى ندارد.و از اهل دوزخ میباشد  ».بحار ج 103 ص 253.

خداوند بزرگ در قرآن مجید  مى فرماید:

یکى از آیات خدا اینست که از خود شما برایتان همسران آفرید تابا آنها انس بگیرید و آرامش خاطر پیدا کنید،و در میانتان دوستى ومهربانى افکند.و در این موضوع براى اندیشمندان آیات و نشانه هایى است. (1)

پیغمبر اسلام فرمود:مردى که زن نداشته باشد مسکین و بیچاره است،گر چه ثروتمند باشد. و زنى که شوهر نداشته باشد مسکین و بیچاره است گر چه ثروتمند باشد. (2)

حضرت صادق علیه السلام از مردى پرسید:همسر دارى؟عرض کرد:نه.فرمود:

دوست ندارم یک شب بى همسر بمانم گر چه مالک تمام دنیا باشم. (3)

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:بنائى در اسلام پایه گذارى نشده که نزد خدا محبوبتر و عزیزتر از ازدواج باشد. (4)

.مسند ابن حنبل عن عائشة ـ وقَد سُئِلَت عَن دُعاءِ النَّبِیِّ صلى الله علی: کانَ یَقولُ :

اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن شَرِّ ما عَمِلَتهُ نَفسی .

مسند ابن حنبل ـ به نقل از عایشه ـدر پاسخ به پرسش در باره دعاى پیامبر صلى الله علیه و آله ـ :

مى فرمود : «خدایا! من از شرّ کارهایى که نفْسم کرده است ، به تو پناه مى برم» .

الإمام علیّ علیه السلام : 

الذِّکرُ لَیسَ مِن مَراسِمِ اللِّسانِ ،

 ولا مِن مَناسِمِ  الفِکرِ ، 

ولکِنَّهُ أوَّلٌ مِنَ المَذکورِ ، 

وثانٍ مِنَ الذّاکِرِ . 

امام على علیه السلام : خدا را یاد کردن ، نه از آداب زبان است و نه از راه هاى اندیشه ؛

بلکه نخست از یاد شونده (خدا) است و سپس از یاد کننده .

غررالحکم : ح 2091.

 الذِّکرُ الخَفِیُّ

الکتاب

«وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْاصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَـفِلِینَ» 

الحدیث

الإمام الباقر أو الإمام الصادق علیهماالسلام : لا یَکتُبُ المَلَکُ إلّا ما سَمِعَ ، وقالَ اللّه ُ عز و جل : «وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً» فَلا یَعلَمُ ثَوابَ ذلِکَ الذِّکرِ فی نَفسِ الرَّجُلِ غَیرُ اللّه ِ عز و جللِعَظَمَتِهِ .

الأمالی للطوسی عن أبی ذرّ : قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : یا أباذَرٍّ ، اُذکُرِ اللّه َ ذِکرا خامِلاً . قُلتُ : یا رَسولَ اللّه ِ ، مَا الذِّکرُ الخامِلُ؟ قالَ : الذِّکرُ الخَفِیُّ . 

رسول اللّه صلى الله علیه و آله : خَیرُ الذِّکرِ الخَفِیُّ . 

عنه صلى الله علیه و آله : الذِّکرُ  الَّذی لا یَسمَعُهُ الحَفَظَةُ یَزیدُ عَلَى الذِّکرِ الَّذی یَسمَعُهُ الحَفَظَةُ سَبعینَ ضِعفا 

عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ أولِیاءَ اللّه ِ سَکَتوا فَکانَ سُکوتُهُم ذِکرا ، ونَظَروا فَکانَ نَظَرُهُم عِبَرةً ، ونَطَقوا فَکانَ نُطقُهُم حِکمَةً .

الإمام علیّ علیه السلام ـ فی صِفَةِ المُؤمِنِ ـ: حُزنُهُ فی قَلبِهِ ، وبِشرُهُ فی وَجهِهِ . . . قَلبُهُ بِذِکرِ اللّه ِ مَعمورٌ . 

ج ـ یاد کردن نهانى

قرآن

«و در دل خویش، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ، با زارى و ترس و بى صداى بلند، یاد کن و از غافلان مباش» .

حدیث

امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام : فرشته ، جز آنچه را مى شنود ، نمى نویسد ، و خداوند عز و جلفرموده است : «و پروردگارت را در دل خویش با زارى و ترس ، یاد کن» . پس [اندازه] پاداش این یاد کردن درونىِ آدمى را به خاطر عظمتى که دارد ، کسى جز خداوند عز و جل نمى داند .

الأمالى ، طوسى ـ به نقل از ابو ذر ـ: پیامبر خدا فرمود : «اى ابو ذر! خدا را با یاد خامل ، یاد کن» . گفتم : یاد خامل چیست؟ فرمود : «یاد کردن نهانى» .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بهترین یاد کردن [از خدا] ، یاد کردن نهانى است .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : یاد کردن نهانى [از خدا] که [حتّى] فرشتگان نگهبان [انسان] ، آن را نشنوند ، هفتاد بار بهتر از آن یاد کردنى است که فرشتگان نگهبان بشنوند .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اولیاى خدا ، سکوت مى کنند و سکوتشان یاد [خدا] است ، و مى نگرند و نگریستنشان توأم با عبرت آموختن است ، و سخن مى گویند و سخنشان حکمت است .

.امام على علیه السلام ـ در توصیف مؤمن ـ: اندوه او در دلش است و شادى او در چهره اش ... . دل او به یاد خدا ، آباد است .

منابع :http://lib.eshia.ir/27300/1/54

از پیامبر خدا ص روایت شده است : 

إنَّه لَیسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلَى اللّه ِ تَعالى و لا أنجى لِعَبدٍ مِن کُلِّ سَیِّئَةٍ فِى الدُّنیا وَ الآخِرَةِ مِن ذِکرِ اللّه ِ . 

هیچ کارى در نزد خداوند متعال ، محبوب تر ،

و در رهانیدن بنده از هر گونه بدى ، در دنیا و آخرت ، 

مؤثّرتر از یادکرد خدا نیست .

الحَجُّ المَبرورُ لَیسَ لَهُ جَزاءٌ إلَا الجَنَّةُ .

 قالوا : یا نَبِیَّ اللّهِ ، مَا الحَجُّ المَبرورُ ؟ 

قالَ : إطعامُ الطَّعامِ ، وإفشاءُ السَّلامِ .

 پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود : « حجّ پذیرفته شده ، پاداشى جز بهشت ندارد » .

گفتند : اى پیامبر خدا ! حج پذیرفته شده چیست ؟ 

فرمود : « اطعام دادن و سلام کردن به همگان » .

مسند ابن حنبل : ج ۵ ص ۷۲ ح ۱۴۴۸۹ ، المعجم الأوسط : ج ۸ ص ۲۰۳ ح ۸۴۰۵ وفیه «طیب الکلام» بدل «إفشاء السلام» ، فتح الباری : ج ۳ ص ۳۸۲ نحوه ، عوالی اللآلی : ج ۴ ص ۳۳ ح ۱۱۷ ، مستدرک الوسائل : ج ۸ ص ۶۲ ح ۹۰۷۸ وفیهما «طیب الکلام» بدل «إفشاء السلام» .

رسول اللّه صلى الله علیه و آله :

 فَإِن قالَ : «لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّه ِ» قالا : وُقیتَ . 

فَإِن قالَ : «تَوَکَّلتُ عَلَى اللّه ِ» قالا : کُفیتَ . 

فَیَقولُ الشَّیطانُ : کَیفَ لی بِعَبدٍ هُدِیَ ووُقِیَ وکُفِیَ؟!

هر کس هنگامى که از خانه اش خارج شد ، بگوید : «به نام خدا» ، دو فرشته مى گویند : «هدایت شدى» ،

 و چون بگوید : «هیچ نیرو و توانى نیست ، جز به یارى خدا» ، مى گویند : «نگهدارى شدى» ،

 و چون بگوید : «بر خدا توکّل کردم» ، مى گویند : «کفایت شدى».

پس شیطان مى گوید : «من با بنده اى که هدایت و نگهدارى و کفایت شده است ، چه کنم؟!».

ثواب الأعمال : ص ۱۹۵ ح ۱ عن أبی سعید الخدری ؛ سنن أبی داوود : ج ۴ ص ۳۲۵ ح ۵۰۹۵ .

رسول اللّه صلى الله علیه و آله :أکثِر مِن قَولِ : «لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّه ِ» فَإِنَّها کَنزٌ مِن کُنوزِ الجَنَّةِ . زیادبگو:«لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّه ِ» هیچ نیروی حال گردانی وهیچ توانی جز از خدا نیستچرا که این گنجی ازگنجهای بهشت است.سنن الترمذی : ج ۵ ص ۵۸۰ ح ۳۶۰۱ ، مسند ابن حنبل : ج ۳ ص ۲۳۱ ح ۸۴۱۴ .

حضرت علی علیه السلام در نهج ‌البلاغه فرمودند: «وَ إِنَّمَا سُمِّیتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ فَأَمَّا أَوْلِیاءُ اللَّهِ فَضِیاؤُهُمْ فی‌ها الْیقِینُ وَ دَلِیلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَی وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللَّهِ فَدُعَاؤُهُمْ فی‌ها الضَّلَالُ وَ دَلِیلُهُمُ الْعَمَی فَمَا ینْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ وَ لَا یعْطَی الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّه؛ خطبه 38 نهج‌البلاغه»

اگر حق جدای از باطل نمایش داده شود، هرگز منزوی نمی‌شود

و اگر باطل به ‌طور صریح نمایش داده شود، پیرو، پیدا نمی‌کند

ولی وقتی حق و باطل را مخلوط می‌کنند افرادی فریب می‌خورند و تابع این‌ ها می‌شوند.

قال صاحب الزمان المهدی حجة الله علیه السلام:

اِنِ استَرشَدتَ اِرشَدتَ

اگر خواهان رشدباشی ارشادمی شوی... 

اِن طَلَبتَ وَجَدتَ

اگربخواهی درمی یابی...

چهل حدیث ازامام زمان علیه السلام

1-انا المهدی (و) انا قائم الزمان، انا الذی املاها عدلاکما ملئت جورا ،ان الارض لا تخلو من حجه و لا یبقی الناس فی فتره و هذه امانه لا تحدث بها الا اخوانک من اهل الحق.

من مهدی و قائم الزمان هستم .من آن کسی هستم که زمین را پر از عدل می کنم، همان گونه که پر از ستم شده است. زمین هرگز از حجت خالی نمی ماند و مردم در وقفه نمی مانند و این امانتی است که جز به برادرانت از اهل حق مگو .

کمال الدین ،ص 445.

2-انا بقیه الله فی ارضه ، والمنتقم من اعدائه .

من ذخیره خدا در زمین و انتقام گیرنده از دشمنان هستم .

بحارالانوار ،ج 52،ص 24/کمال الدین .

3-انا خاتم الاوصیا و بی یدفع الله عزوجل البلا عن اهلی و شیعتی .

من آخرین وصی هستم که خداوند بزرگ به وسیله من گرفتاریها را از خاندان و شیعیانم دور می گرداند.

کمال الدین ،ص 441.

4-… لیس بین الله عزوجل و بین احد قرابه و من انکرنی فلیس منی و سبیله سبیل ابن نوح (ع)

بین خدای بزرگ و هیچ کس خویشاوندی نیست ،وهر کس مرا انکار کند از من نیست، و راه او راه پسر نوح (ع) است .

کمال الدین ،ص 484.

5-… اما وجه الانتفاع بی فی غیبتی فکالانتفاع بالشمس اذا غیبها عن الابصار السحاب ….

اما کیفیت بهره برداری مردم از من در زمان غیبتم همانند بهره برداری آنان از خورشید است ،هنگامی که ابر خورشید را از دیدگان پنهان کند .

کمال الدین ،ص 485.

6-… انی لامان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء .

وجود من برای اهل زمین موجب امان است، همان گونه که ستارگان برای اهل آسمانها موجب امان هستند .

کمال الدین ،ص485.

7-قلوبنا اوعیه لمشیه الله فاذا شاء شئنا .

دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست. پس هرگاه او چیزی را اراده کند، ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.

بحار الانوار ،ج52،ص 51/غیبت شیخ

8-واذا اذن الله لنا فی القول ظهر الحق و اضمحل الباطل .

هنگامی که خدا به ما اجازه سخن گفتن بدهد، حق آشکار شود و باطل نابود گردد .

بحارالانوار ،ج53،ص196/غیبت شیخ .

9-کل من نبرا منه فان الله یبرا منه و ملائکته و رسله و اولیائه .

هر کس که ما از اوبیزاری جوییم، خدا و فرشتگان و پیامبران و اولیائش نیز از او بیزاری می جویند .

احتجاج ،ج2،ص474.

10-ان الله معنا فلا فاقه بنا الی غیره والحق معنا فلن یوحشنا من قعد عنا و نحن صنائع ربنا و الخلق بعد صنائعنا .

خدابا ماست و با بودن او نیازی به غیر او نداریم و حق با ماست و هرکس از اطاعت ما سر پیچی کند، ما را به وحشت نمی اندازد، وما دست پرورده پروردگارمان هستیم، وآفرینش بعد از ما دست پرورده ما هستند.

بحار الانوار ،ج53،ص178/احتجاج.

11-… اما ظهور الفرج فانه الی الله تعالی ذکره و کذب الوقاتون .

اما ظهور فرج، پس آن به اراده خدایی است که یادش بزرگ است، و هرکس (برای ظهور) وقت تعیین کند ،دروغ گفته است .

کمال الدین ،ص484.

12-اکثروا الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم .

برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید، زیرا همین موجب فرج و گشایش شماست .

کمال الدین ،ص485.

13-فاغلقوا ابواب السوال عما لا یعنیکم و لا تتکلفوا علم ما قد کفیتم .

از آنچه برایتان سودی ندارد پرسش نکنید، و خود را برای دانستن آنچه از شما نخواسته اند به زحمت نیندازید .

بحارالانوار ،ج52،ص92/احتجاج.

14-فی ابنه رسول الله صلی الله علیه و آله لی اسوه حسنه .

فاطمه دختر پیامبر (ص) برای من الگوی نمونه ای است .

بحار الانوار ،ج53،ص180،احتجاج.

15-… اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواه حدیثنا فانهم حجتی علیکم وانا حجه الله علیهم .

اما در رویدادهای تازه که برای شما واقع می شود، به روایت کنندگان احادیث ما مراجعه کنید، زیرا آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنان هستم.

کمال الدین ،ص 484.

16-فاتقواالله وسلموالنا وردوا الامر الینا فعلینا الاصدار کما کان منا الایراد و لاتحاولو ا کشف ما غطی عنکم .

از خدا بترسید و تسلیم ما شوید و کارها را به مابسپرید. پس بر ماست که شما را از سر چشمه سیراب گردانیم، همان گونه که بردن شما به سوی سرچشمه به وسیله ما بوده است. و در پی آنچه از شما پوشیده شده است نروید.

بحارالانوار ،ج53،ص179/احتجاج.

17-قد آذانا جهلا الشیعه و حمقاوهم و من دینه جناح البعوضه ارجح منه .

نادانان و کم خردان شیعه وکسانی که پر وبال پشه از دینداری آنان برتر و محکمتر است، ما را آزار می دهند.

احتجاج ،ج2،ص474.

18-ولاتمیلوا عن الیمین و تعدلوا الی الیسار واجعلوا قصدکم الینا بالموده علی السنه الواضحه.

از راه راست به راه چپ منحرف نشوید ،و مقصد خود را با دوستی ما بر اساس راهی که روشن است به طرف ما قرار دهید .

بحارالانوار ،ج53،ص179/احتجاج.

19-لو ان اشیاعنا و فقهم الله لطاعته علی اجتماع من القلوب فی الوفا بالعهد علیهم لما تاخر عنهم الیمن بلقائنا ولتعجلت لهم السعاده بمشاهدتنا علی حق المعرفه وصدقها منهم بنافما یحبسنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نکرهه و لانوثره منهم.

اگر چنانکه شیعیان ما –که خداوند بر انجام طاعت خویش ،آنها را موفق گرداند –در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند همدل می شدند ،میمنت دیدار ما از ایشان به تاخیر نمی افتاد و سعادت دیدن ما زودتر نصیبشان می شد دیداری بر مبنای شناختی درست و صداقتی از آنان نسبت به ما و ما را از شیعیان دور نگه نمی دارد، مگر کردارهای آنان که به ما می رسد و برای ما ناخوشایند و دور از انتظار است .

بحار الانوار ،ج53،ص177/احتجاج.

20-فلیعمل کل امری منکم ما یقرب به من محبتنا ولیتجنب ما یدنیه من کراهیتنا و سخطنا .

هر فردی از شما باید به آنچه عمل کند که به وسیله دوستی ما تقرب می جست و از آنچه اورا پست می گرداند که همان ناخوش داشتن و خشم ماست دوری نماید.

بحارالانوار ،ج53،ص176/احتجاج.

21-فانا یحیط علمنا بانبائکم ولایعزب عنا شی من اخبارکم .

ما از اخبار و اوضاع شما کاملا آگاهیم و هیچ یک از آنها بر ما پوشیده نیست.

بحارالانوار ،ج53،ص175/احتجاج.

22-انا غیر مهملین لمراعاتکم ولاناسین لذکرکم و لو لا ذلک لنزل بکم اللاوا واصطلمکم الاعدا فاتقوا الله جل جلاله .

ما از رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نمیبریم که اگر جز این بود از هر سو گرفتاری بر شما فرود می آمد ودشمنان، شما را از بین میبردند پس از خدای بزرگ بترسید.

بحارالانوار ،ج53،ص175/احتجاج .

23-لو لا ما عندنا من محبه صلاحکم و رحمتکم و الاشفاق علیکم لکنا عن مخاطبتکم فی شغل ….

اگر محبت شما را نداشتیم و صلاحتان را نمی دیدیم وبه خاطر ترحم و شفقت بر شما نبود، گفتگوی با شما را ترک می کردیم.

بحارالانوار ،ج53،ص179/احتجاج.

24-من اکل من اموالنا شیئا فانما یاکل فی بطنه نارا و سیصلی سعیرا .

هر کس (به ناحق )چیزی از اموال مارا بخورد،همانا آتش در شکم خود می خورد، و به زودی به رو در آتش جهنم می افتد.

کمال الدین ،ص521.

25-… فلا یحل لاحد ان یتصرف من مال غیره بغیر اذنه فکیف یحل ذلک فی مالنا .

وقتی برای هیچ کس جایز نیست که در مال دیگران بدون اجازه آنان تصرف کند، پس چگونه این کار در مال ما جایز می شود ؟

کمال الدین ،ص521.

26-… اما اموالکم فلا نقبلها الا لتطهروا فمن شا فلیصل ومن شا فلیقطع فما آتانی الله خیر مما آتاکم.

اموالی که شما به ما می رسانید، ما آنها را نمی پذیریم مگر آنکه پاکیزه شوید. پس هر که می خواهد آنها را به ما برساند و هر کس می خواهد نرساند. آنچه خدا به ما داده بهتر است از آنچه به شما داده است.

کمال الدین ،ص484.

27-… فان فضل الدعا والتسبیح بعد الفرائض علی الدعا بعقیب النوافل کفضل الفرائض علی النوافل ….

برتری دعا و تسبیح گفتن پس از نمازهای واجب، در برابر دعا پس از نمازهای مستحب مانند برتری واجبات بر مستحبات است .

بحارالانوار ،ج53،ص161/احتجاج.

28-سجده الشکر من الزم السنن و اوجبها .

سجده شکر از لازمترین و بایسته ترین مستحبات است .

بحارالانوار ،ج53،ص161/احتجاج.

29-… فما ارغم انف الشیطان بشی مثل الصلوه فصلها و ارغم انف الشیطان .

هیچ چیز مانند نماز، بینی شیطان را به خاک نمی ساید. پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بسای.

بحار النوار ،ج53،ص182/احتجاج.

30-ان استرشدت ارشدت وان طلبت وجدت.

اگر خواستار ارشاد باشی ارشاد می شوی و اگر جوینده باشی یابنده خواهی بود.

بحارالانوار ،ج51،ص339/کمال الدین.

31-(إِنَّ اللّهَ تَعالى هُوَ الَّذی خَلَقَ الاَْجْسامَ وَقَسَّمَ الاَْرْزاقَ، لاَِنَّهُ لَیْسَ بِجِسْم وَلا حالٌّ فی جِسْم، لَیْسَ کَمِثْلِهِ شیءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ، وَأَمَّا الاَْئِمَّهُ(علیهم السلام) فَإِنَّهُمْ یَسْأَلوُنَ اللّهَ تَعالى فَیَخْلُقُ، وَیَسْأَلوُنَهُ فَیَرْزِقُ، إِیجاباً لِمَسْأَلَتِهِمْ وَإِعْظاماً لِحَقِّهِمْ)

تنها خداوند متعال است که اجسام را خلق و روزى ها را تقسیم کرده است; زیرا او جسم یا حلول کننده در جسم نیست. چیزى همانند او نیست. او شنوا و داناست; امّا ائمّه(علیهم السلام) چیزى را از خدا مى خواهند و خدا نیز براى آنان خلق مى کند. از خدا مى خواهند، خدا هم روزى مى دهد. خدا چنین مى کند، چون بر خود حتم کرده که خواسته ى آنان را اجابت و منزلت و شأن آن ها را عظیم گرداند.

الغیبه، طوسى، ص 294، ح248; احتجاج، ج2، ص285; بحارالأنوار، ج 25، ص 329، ح4.

32-(لا عُذْرَ لاََحَد مِنْ مَوالینا فی التَّشْکیکِ فیمایُؤَدّیهِ عَنّا ثِقاتُنا)

در تشکیک نسبت به روایاتى که موثّقان از ما براى شما نقل مى کنند، احدى از شیعیان ما عذرى ندارند.

رجال کشّى، ج2، ص816 ; بحار الأنوار، ج50، ص318و319، ح15 ; وسائل الشیعه، ج1، ص38، ح61 .

33-(أَنَّهُ مَنِ اتَّقى رَبَّهُ مِنْ إِخْوانِکَ فِی الدّینِ وَأَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ إِلى مُسْتَحِقّیهِ، کانَ آمِناً مِنَ الْفِتْنَهِ الْمُبْطِلَهِ، وَمِحَنِهَا الْمُظْلِمَهِ الْمُظِلَّهِ وَمَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما أَعارَهُ اللّهُ مِنْ نِعْمَتِهِ عَلى مَنْ أَمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَإِنَّهُ یَکُونُ خاسِراً بِذلِکَ لاُِولاهُ وَآخِرَتِهِ)

همانا، کسى که در حقوق برادران دینى تو، حریم الهى را نگه دارد و حقوق مالى اى را که بر گردن دارد، به مستحقش برساند، از فتنه اى که انسان را به راه باطل مى کشاند، و از محنت هاى تاریکى که سایه بر آن افکنده، ایمن خواهد بود، و کسى که بخل ورزد و از نعمت هایى که ایزد، به عاریت، در اختیار او گذاشته است، به مستحقش ندهد، در دنیا و آخرت زیانکار خواهد بود.

احتجاج، ج2، ص325 و بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 .

34-(إِذا اسْتَغْفَرْتَ اللّهَ فَاللّهُ یَغْفِرُ لَکَ)

اگر از خداوند، طلب مغفرت کنى، خداوند نیز تو را خواهد آمرزید.

کافى، ج1، ص521، ح13 ; کمال الدین، ج2، ص490، ح13 ; ارشاد، ج2، ص361 ; إعلام الورى، ج2، ص264 ; کشف الغمه، ج3، ص251 ; بحارالأنوار، ج51، ص329، ح52 و مدینه العاجز، ج8، ص85 .

35-(مَنْ کانَ فی حاجَهِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ کانَ اللّهُ فی حاجَتِهِ)

هر کسى که به دنبال حاجت خداوند عزّوجلّ باشد، خداوند نیز دنبال کننده و برآورنده ى حاجت او خواهد بود.

کمال الدین، ج2، ص493، ح18 ; الخرائج و الجرائح، ج1، ص443، ح24 ; بحارالأنوار، ج51، ص331، ح56.

36-(أَوَ ما رَأَیْتُمْ کَیْفَ جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ مَعاقِلَ تَأْوُونَ إِلَیْها، وَأَعْلاماً تَهْتَدُونَ بِها مِنْ لَدُنْ آدَمَ(علیه السلام)

 آیا ندیدید که چگونه خداوند براى شما، ملجأهایى قرار داد که به آنان پناه برید، و عَلَم هایى قرار داد تا با آنان هدایت شوید، از زمان حضرت آدم(علیه السلام) تا کنون.

الغیبه، شیخ طوسى، ص286، ح245 ; احتجاج، ج2، ص278 ; بحارالأنوار، ج53، ص179، ح9 .

37-(عِلْمُنا عَلى ثَلاثَهِ أَوْجُه: ماض وَغابِر وَحادِث، أَمَّا الْماضی فَتَفْسیرٌ، وَأَمَّا الْغابِرُ فَمَوْقُوفٌ، وَأَمَّا الْحادِثُ فَقَذْفٌ فیِ الْقُلُوبِ، وَنَقْرٌ فی الاَْسْماعِ، وَهُوَ أَفْضَلُ عِلْمِنا، وَلا نَبیَّ بَعْدَ نَبِیِّنا)

علم ما اهل بیت(علیهم السلام) بر سه نوع است: علم به گذشته و آینده و حادث. علم گذشته، تفسیر است; علم آینده، موقوف است و علم حادث، انداختن در قلوب، و زمزمه در گوش هاست. این بخش، بهترین علم ماست و بعد از پیامبر ما، رسول دیگرى نخواهد بود.

دلائل الإمامه، ص524، ح495 ; مدینه المعاجز، ج8، ص105، ح2720 .

38-(مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ الْغَداهَ إِلى أَنْ تَنْقَضیِ الْنُجُومْ)

ملعون و نفرین شده است کسى که نماز صبح را عمداً تأخیر بیندازد، تا موقعى که ستارگان ناپدید شوند.

 الغیبه، طوسى، ص271، ح236 ; احتجاج، ج2، ص298 ; بحارالأنوار، ج52، ص16، ح12 ; وسائل الشیعه، ج4، ص201، ح4919 .

39-(وَالْعاقِبَهُ بِجَمیلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَکُونُ حَمیدَهً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِیَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ)

با ساخت نیکوى خداوند، فرجام کار، مادامى که شیعیان از گناهان دورى گزینند، پسندیده و نیکو خواهد بود.

احتجاج، ج2، ص325 ; بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 . 

40-(مِنْ فَضْلِه، أَنَّ الرَّجُلَ یَنْسى التَّسْبیحَ وَیُدیرُ السُّبْحَهَ فَیُکْتَبُ لَهُ التَّسْبیحُ)

از فضایل تربت حضرت سیّدالشهداء(علیه السلام)آن است که چنان چه تسبیح تربت حضرت در دست گرفته شود، ثواب تسبیح و ذکر را دارد، گر چه دعایى هم خوانده نشود.

احتجاج، ج 2، ص 312; بحار الأنوار، ج 53، ص 165، ح4.

قال صاحب الزمان المهدی ولی الله علیه السلام:

قد آذانا جهلا الشیعه و حمقاوهم و من دینه جناح البعوضه ارجح منه .

نادانان و کم خردان شیعه وکسانی که پر وبال پشه از دینداری آنان برتر و محکمتر است، ما را آزار می دهند.

احتجاج ،ج2،ص474.

چهل حدیث ازامام زمان علیه السلام-کلیک کنید

قال صاحب الزمان المهدی حجة الله علیه السلام:

فانا یحیط علمنا بانبائکم ولایعزب عنا شی من اخبارکم .

ما از اخبار و اوضاع شما کاملا آگاهیم و هیچ یک از آنها بر ما پوشیده نیست.

بحارالانوار ،ج53،ص175/احتجاج.

چهل حدیث ازامام زمان علیه السلام-کلیک کنید